سلام
نوروزتان مبارک
همه اقوام، برای خودشان نوروز دارند. آغاز هر سالی، نوروز تابعین آن سال است. آغاز سال قمری، آغاز سال شمسی، آغاز سال میلادی، آغاز سال چینی برای بسیاری از ملل اهمیت دارد.
در آیین زرتشت که متعلق به ایران قبل از اسلام است، از روزگار کهن رسم بود که این روز را گرامی میداشتند، شادی میکردند، ولی هنوز در بطن و متن خود این شادی، انتظار وجود دارد، آیا میدانید چرا؟ برای این که معتقدین به نوروز قطعا گرفتار، بیچاره، دردمند، فقیر و تحت تبعیض و ظلم بوده اند، پس به امید این که در سال جدید از شر این مشکلات خلاص شوند، جشن میگرفتند و تبریک میگفتند. وگرنه تبریک گفتن برای این که آغاز بهار است، گل ها باز شده، شکوفه ها سر زده، درخت ها سبز گشته، چندان تبریک گفتنی نداشته است! آیا می دانید چرا؟ برای این که خدا حال گیر است! اکثرا و قریب به اتفاق اوقات دیده ایم که بهار که شروع شد و نوروز که به پشت سر رفت، ناگهان یک سرما، یک یخبندان، یک برف یا یک تگرگ می آید و هر آنچه که مایه و سرمایه کشاورز بوده و یا مایه دلخوشی باغدار بوده را نابود میسازد.