افزایش فشار و تهدیدها بر بروجردی و خانواده و قطع کامل ارتباط او با خارج از منزل

 پیرو خبرهای پیشین در مورد فشار روزافزون بر آقای بروجردی و قطع خطوط تلفنی و حمله به وبسایت های مرتبط با ایشان، روزگذشته سیم کارت دیگری که برای برقراری مجدد جلسات تدریس تلفنی تهیه شده بود نیز توسط مخابرات سوزانده شد. این اقدام برای دومین بار در ده روز اخیر صورت گرفته ‌است. آقای بروجردی از زمان آزادی موقت در ژانویه ۲۰۱۷ تاکنون همواره در حصر خانگی قرار داشته و امکان فعالیت علنی از او سلب شده است و علاوه بر این که منزل ایشان تحت نظارت دائمی دوربین‌ها و لباس شخصی‌ها می باشد، تلفن های وی نیز تا پیش از قطع کامل همواره شنود می شدند. در حال حاضر ارتباط وی با بیرون از منزل قطع می‌باشد و مسئولین مخابرات، به بهانه‌های مختلف مانند تعداد زیاد تماس‌های تلفنی، تماس با خارج از کشور و یا بیان نظرات سیاسی و سخن گفتن علیه رژیم در مکالمات تلفنی، از ارائه پاسخ به درخواست مکرر خانواده ایشان طفره می‌روند.

این در حالی است که آقای بروجردی از این راه تماس تنها برای تدریس و ارتباط علمی با شاگردان و طرفداران خود بهره برده و هرگز نظرات سیاسی خود را از طریق این خط تلفنی اعلام نکرده یا با کسی در میان نگذاشته است. از این گذشته، امروزه بسیاری از اصناف و دفترهای مجازی در ایران پاسخگویی و ارائه خدمات را به صورت مجازی انجام می دهند و گاه روزانه هزار تماس دارند و همچنین در شرایط فعلی با همه گیری بیماری کرونا، اغلب فعالیت ها به صورت تلفنی یا آنلاین است، پس افزایش تماس‌ها نمی‌تواند علت منطقی برای اقدام حکومت در قطع ارتباط ایشان با مردم بوده باشد.

کاملا روشن است که تلاش حکومت همچون گذشته این بوده که صدای بروجردی را به عنوان یک شخصیت پرنفوذ دگراندیش قطع نماید و با استفاده از فضای بایکوت رسانه ای که در داخل و خارج علیه ایشان اعمال شده، کاملا ایشان را از درون ساکت نموده و نگذارد توجه افکار عمومی به نظرات و سخنان ایشان جلب شود. از آنجا که حکومت ایران نمی خواهد رسما مداخله کند و رد پایی از خود بگذارد، از طریق اقدامات ایذایی این چنین قصد سرکوب بروجردی و خفه کردن صدای او را دارد. چرا که ایشان یک معلم خداشناسی و منتقد دینی است و در شرایط حبس خانگی، از خط تلفن به عنوان تنها راه ممکن برای تدریس به صورت آنلاین استفاده می کرد. بنابراین قطع ارتباط ایشان، نوعی سرکوب و نقض آزادی بیان و اندیشه محسوب می شود.

در حالی که حکومت هنوز به دلیل شکنجه های جسمی و روحی که به آقای بروجردی اعمال کرده و خسارات مالی و خانوادگی که به ایشان وارد نموده و ترور شخصیت ایشان به علاوه قتل پدر، مادر و برادر وی تاکنون مورد بازخواست قرار نگرفته است، گستاخی را به حدی رسانده که این زندانی را که می تواند اعاده حیثیت کند و پرونده حکومت ملاها را به دادگاه های بین المللی بکشاند، تحت فشار قرار می دهد. در شرایطی که از ایشان تعهد گرفته بودند که حق داشتن دفتر کار، برگزاری جلسات و اجتماعات نداشته باشد و ایشان هم تاکنون برای اجتناب از رویارویی مستقیم با آنها چنین اقدامی نکرده بود، پس چه دلیلی برای قطع ارتباط ایشان وجود داشته است و چرا حکومت حتی خط جدید موبایل ایشان را قطع کرده است؟

علت این است که این اقدام رژیم در واقع یک نقطه شروع برای سرکوب ها و جنایات بعدی می باشد که پیش از این نیز موارد مشابه علیه ایشان به کار گرفته شده بود.

در چنین فضایی که انتشار یک کاریکاتور یا نشان دادن آن به دانش آموزان حتی در کشور لاییک و آزاد فرانسه می تواند خطرناک باشد و به قیمت جان افراد تمام شود، بروجردی در یک کشور اسلامی با حکومت دینی شجاعانه به نقد اسلام می پردازد و جای بسی تعجب است که بسیاری از کسانی که خارج از کشور در امنیت نسبی و مالی و سلامت جسمی با رژیم ایران مخالفت می‌کنند و در رسانه ها سخن می گویند، ایشان را در بایکوت قرار می دهند. در حالی که ایشان با وجود این که امکان خروج از کشور را داشته است، اما در بین مردم مانده و سعی دارد ریشه های جهل و خرافات را از درون کشور و در بین معتقدین اسلامی نشانه بگیرد. او مصمم است که این کار بزرگ فرهنگی را به پیش ببرد و حقانیت حرکت انتقادی خود را اثبات نموده و همچنان جان بر کف دارد. بنابراین مسامحه و نادیده انگاشتن این حرکت موذیانه رژيم، عواقب سنگینی خواهد داشت که باعث شرمندگی مدعیان حقوق بشر یا فعالین سیاسی شده و کسانی که این پتانسیل ارزشمند را نادیده بگیرند و فریادهای حق طلبانه او را نشنود، پاسخی نخواهند داشت که به تاریخ و وجدان های بیدار بشری بدهند.

 اطلاعات زمینه:

آقای بروجردی یک زندانی عقیدتی ایرانی که از سال ۲۰۰۶ به علت دفاع از آزادی، عدالت و صلح و طرفداری از نظریه جدایی دین از سیاست به زندان افتاده بود، با وجود گذراندن دوران یازده ساله زندان همراه با شکنجه، بدون مرخصی و دارو ودرمان و عدم دسترسی به وکیل، از سال ۲۰۱۷ تاکنون همچنان در حبس خانگی به سر می برد و ایشان در این سالها بارها به دادگاه احضار شده و چندین بار هم مورد سو قصد قرار گرفته اند، شاگردان و هواداران ایشان هم بازداشت شده و یا مورد شکنجه و بازجویی قرار گرفته اند تا علیه او و خودشان شهادت بدهند و بنویسند.  متاسفانه به تازگی حتی تنها راه تماس ایشان با خارج از منزل که خط تلفن ثابت و موبایل بوده است، در هفته‌های اخیر قطع شده و نامبرده از حداقل حقوق شهروندی هم محروم شده است.