پیام بروجردی به مناسبت پنجم اکتبر (روز جهانی معلم)

 سلام بر معلمین عزیز

شغل معلمی در تمامی نقاط جهان از مشاغل سخت است، چون انتقال علم به مخاطبی که آشنایی با ادبیات انتقالی را ندارد، کار ساده ای نیست. در هر رشته ایی و هر فن و تخصصی، معلم و آموزگار ویژه ای لازم است.

مهم ترین موضوع در رشته های انسان شناسی، جامعه شناسی و خداشناسی این است که انسان را به خودش معرفی کنیم. درد امروز بشر خودفراموشی است، یعنی خویشتن را به تکنیک، تمدن، تجدد و فکر و خیال های منبعث از آن یا به درگیری های برخاسته از آن فروخته است. ما در رشته و زمینه ای فعالیت می کنیم که این مراقبت ها را به تمام بشر گوشزد می کنیم و یادآور می شویم که انسان باید برای خودش زندگی کند و به فکر خویشتن باشد. تمام امکاناتی که برای انسان موجود است، باید در خدمت بشر باشد، اما اکنون برعکس شده است؛ یعنی وجود انسان آکنده از دغدغه و چه کنم، چه کنم و سرشار از نگرانی نسبت به آنچه که دارد اعم از منقول یا غیرمنقول، می باشد.

ما تاکنون در مسیرمان بشر را از تفکرات ایذایی بیهوده آزاد کرده ایم و گفته ایم که انسان باید محیط زندگی خود را بشناسد. شناخت محیط زندگی به این معنی است که هم تاریخ گذشته را بنگرد و هم مواردی که در عصر حاضر وجود دارد از جمله سمومی که به تفکرات انسانی وارد می شود را شناسایی کند. ما همگان را به راهی دعوت کرده ایم که آدمی را از فکر و خیال هایی که برای باز کردن قفل های آن چاره ای ندارد، آسوده می کند. ما در درس هایمان برای کسانی که از درد زندگی در این دنیا به هر جهت، تحت هر عنوان و به هر شکلی می سوزند، مُسکن داده ایم. مسیر ما شامل آرامش دادن به آنهایی است که به دنبال دنیایی ناشدنی هستند. خیلی ها ادعا دارند که ما می توانیم و روی پای خودمان می ایستیم و مدعی هستند که ما مستقل و آزاد هستیم. ولی واقعیت های جهان نشان می دهد که دست و پای انسان بسته است. بشر می خواهد خیلی از کارهای ناتمام از جمله فرار از کرونا را به سرانجام رساند، اما علیرغم داشتن همه محافظت ها، با آن درگیر و گرفتار می شود. برای نمونه می توان به این وضعیت تاسف بار اشاره کرد که سر رشته داران علم پزشکی که همواره توصیه به مراقبت و بهداشت می کنند و مسئول معالجه بیماران هستند، خودشان اولین قربانی این فشارها می شوند.

ما در این روز عزیز که روز معلم است، همگان را به مواضع خودمان دعوت می کنیم که هدایایی برای بشریت داریم و انسان را به سمت و سویی می کشانیم که در آنجا آرامش، آسایش، خروج از نقاهت و خالی از عذاب باشد. اگر چه آن آرامش اکنون قابل دسترس نیست، ولی ما به سمت آن حرکت می کنیم که نام آن انتظار است.

 خدانگهدار
اکتبر 2020
از اینجا ببینید.