پادکست حلقه های مفقوده شماره 8:
سلام خدمت جمعه ای های عزیز
جمعه شما ختم به خیر باد. با توجه به این که
بشریت در خطرهای مختلف قرار دارد، ضرورت، اقتضا می کند که انسان ها به دستگیره های
محکم تری دست پیدا کنند تا از دلهره و اضطراب و عقبات آن در امان باشد. جمعه روزی است
که فی نفسه مُسَکن مردم می‌باشد. جمعه روز تعطیلی و فراغت است و به تبع آن روابط
خانوادگی، فامیلی، ارتباطات تفریحی و تفرجی، با حال و هوایی که اکنون در جهان، حاکم
است به لحاظ ضرورت در منزل ماندن و بیرون نرفتن و از طرفی رویداد زلزله و بیرون کردن
مردم از منزلشان حاوی درس های بسیاری است. در مجموع این حوادث بی جربزگی بشر را نشان می دهد
و از بی اندازه کوچک بودن آدم حکایت می کند. وقتی که به کسی بگویید که اختیار نیست
و جبر مطلق است، او باور نمی کند. ولی این موضوع خیلی مهم است که می‌گویند ما
اختیار داریم، خودمان را از ویروس کرونا پنهان کنیم و در منزل قرنطینه بشویم و
بیرون نیاییم، ولی ناگهان زلزله می آید و همان افراد از ترس این که زیر آوار بمانند،
از منزل بیرون می آیند که سلب اختیار به طور اعم را نشان می‌دهد.
صاحبخانه دائما به مستاجرانش هشدار می‌دهد که
اولا اینجا محل اسکان دائم نیست، ثانیا چهارچوب ها را طبق قرارداد اولیه رعایت کند
که چهارچوب همان "الست اولی بکم من انفسکم" می باشد. یعنی مالک اینجا
همه کاره است، هر وقت گفت بیا، برو، بخواب، مهمان بیاور، مهمانی برو، چه زمانی خاموشی
باشد. صاحب این خانه همان است که انسان را آفریده و اذن داده که آدمی برای خودش
سرپناه بسازد. مسئله دیگر در اجاره نشینی ما نسبت به جبارالجبابره آن است که ما باید
اجاره بها بدهیم، آبونمان بدهیم، کرایه بدهیم. در حقیقت کرایه ما به او همان هزینه‌ای
است که باید برای پیدا کردن او بپردازیم، در غیر این صورت بسیار خنده‌دار است اگر
بگوییم او به کسی احتیاج دارد. ادیان و مذاهب زمینی می‌گویند خدا محتاج است که تو او
را عبادت کنی، برای او انفاق کنی، ولی بر ما ثابت شد که آن قدرقدرت و ابرشوکتی که ناشناخته
است و تنها به عنوان «هو» آن را دنبال می‌کنیم، خالق همه چیز است و هرگز در این
محدوده قرار نمی‌گیرد که تو به او وام بدهی، اعلان جنگ بکنی. خرجی که ما می‌کنیم همان
پرداخت اجاره بها از این جیب به آن جیب است. یعنی این که ما برای تقرب به او، مایه
می‌گذاریم که این مایه همان "ان الله اشتری" است. یعنی همه وجودمان را
به صاحب وجود و جود می‌دهیم. او همه چیز از جمله بشر را آفریده است و بشر در موقعیت ایثار و خودکوچک
بینی و خلع ید از هرگونه تصور اختیار می‌باشد. این اجاره بها همین است که شما
منتظرین صرف می‌کنید، یعنی "فترقبوا، فتربصوا، وانتظروا"، مراقب هستید،
منتظر هستید، مواظب هستید، در مقابله با "دارالغرور، متاع الغرور، بالله
الغرور"! این جنگ که به معنای "الانتظار اشد من الموت" است، همان
بهای خانه نشینی ما و مسکن گزینی ما در محدوده حاکمیت و مالکیت رب الارباب می‌باشد.
خدا نگهدار
جمعه 19 اردیبهشت 99
از اینجا بشنوید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر