هشتم مرداد، سالروز حمله نیروهای سرکوبگر و گارد ویژه به منزل بروجردی در سال 1385

اد و خاطره مقاومت کاشف توحید بدون مرز و یاران باوفایش در مقابله با دیکتاتوری مذهبی در سال ۱۳۸۵  گرامی باد.

ساعت 7 صبح روز هشتم مرداد 1385، نیروهای امنیتی ویزه روحانیت و اطلاعات به منزل بروجردی حمله کردند در را شکستند و قصد بازداشت وی را داشتند اما حضور جمعیت در خیابان اوستا و کوچه سرو مانع از انجام هرگونه اقدامی توسط ماموران حکومتی گردید، هر لحظه بر انبوه جمعیت افزوده میشد، حتی مداخله نیروهای گارد ویژه و خشونت ماموران نتوانست ایستادگی مردم را در هم شکند مامورین حکومتی که انتظار مواجهه با چنین جمعیتی را نداشتند پس از ساعت ها تلاش بی ثمر  مجبور به عقب نشینی شده  و سردار طلایی رییس پلیس وقت تهران با اعلام این مطلب که این تهاجم کار نیروهای خودسر بوده وعده آزادی بازداشت شدگان را داد.

در پی وعده آزادی بازداشت شدگان و درخواست متفرق کردن جمعیت، آقای بروجردی سخنرانی کوتاهی ایراد نمودند و ضمن ابراز تاسف از برخورد خشونت آمیز با ایشان، خانواده و طرفدارانشان، مردم را به آرامش دعوت کردند.

سید حسین کاظمینی بروجردی فرزند محمدعلی، متولد 10 مرداد 1337، معروف به کاشف توحید بدون مرز است شاگردان بسیاری در محضرش درس های خداشناسی دور از شائبه های دنیایی آموخته اند. از ایشان کتاب های زیادی چاپ گردید که در حال حاضر ممنوع می باشند چون بارانی در کویر سوخته ، مناظرات اینترنتی، حکیم، و همچنین کتابها و رساله هایی که در زندان نگاشته اند مانند رساله ای در رد ولایت فقیه، رساله آزادی ، رساله زیباشناسی و دموکراسی و کتاب دایره المعارف ظهور.

فعالیت های علمی، فرهنگی خود را از اوایل دهه هفتاد اغاز نمودند، روحیه استبداد ستیزی ایشان و نگاه محققانه بدور از تعصبات به مسایل دینی، از یک سو و حمایت از مردم مستضعف و نیازمند با نهایت مدارا و مهربانی از سوی دیگر باعث شد گرایشات عمومی و توجهات مردمی رفته ‌رفته نسبت به اندیشه صلح طلبانه و تراوشات فکری آزادیخواهانه اش افزایش یابد و عاملی شد تا توده عظیمی از مخالفین حاکمیت دینی به گرد او جمع شوند و به رغم تنگناها و بایکوت شدید خبری ايشان تجمع های  بی نظیری از اجتماع معترضین و مخالفین دین حکومتی را تشکیل دهد که به باور بسیاری، خود به مثابه یک رفراندوم غیر رسمی در اعتراض به حکومت ملاها و حرکتی زیبا و مسالمت آمیز در مخالفت مدنی برعلیه دیکتاتوری ولایت فقیه تلقی می شد.

شکوه و عظمت این اجتماعات که نوعی اعلام انزجار بود از آنچه به نام دین برسر مردم می آمد، باعث شد نيروهاي امنيتي و اطلاعاتي مانع برپائي این اجتماعات شوند و ایشان را از برگزاری جلسات سخنرانی و حتی مراسم مذهبی محروم نماید. علی رغم این ممانعتها، ایشان مبارزه مسالمت آمیز خود را ادامه دادند تا آنجا که بر حکومتیان مسجل گشت که ایشان با تطمیع و تهدید دست از اهداف خود برنخواهند داشت و در نتیجه عزم بر بازداشت وی جزم کرده و در تاریخ 8مرداد ماه 1385به منزل این روحانی سازش ناپذیر حمله ور گردیده و با شكستن قفل درها وارد منزل ایشان  شدند.   

حمله به منزل آقای بروجردی که از محبوبیت بسیاری نزد اقشار جامعه برخوردار بودند باعث شد که مردم به صحنه آمده و با تشکیل سپر انسانی مانع دستگیری ایشان شدند.

هم زمان با این تهاجم به منزل پدرشان نیز حمله نمودند مرجع عالی قدر شهید آیت الله آقا سيد محمد علي كاظميني بروجردی، ایشان از معدود مراجعی بودند که رای به ایت الله شدن خمینی ندادند و به این سبب بعد از انقلاب بسیار مغضوب حکومت واقع شدند ایشان که شدیدا مخالف حکومت دینی بودند از آن پس، گوشه نشینی اختیار کرده و تنها در مراسم نماز حضور پیدا میکردند از ایشان بیش از 33 جلد کتاب ارزشمند موجود است چون جواهرالولایه ، فیوضات ربانی، عدلگسترجهان و مجموعه دانش و....

در حمله وحشیانه  به منزل آقای سيد محمد علي كاظميني بروجردی پس از شکستن در منزل ایشان، بسیاری از کتب خطی نفیس و اسناد و مدارک با ارزش که همه اموال شخصی و میراث نسل های قبل متعلق به این خاندان بوده را ربودند. همچنین در این حمله منشی ایشان آقای علی ده هجده را که در منزل ایشان بود، بازداشت کرده و به بند 209 اوین بردند و در همان زمان به منزل خانم منصوره سادات کاظمینی بروجردی خواهر آقای بروجردی و همچنین منازل جمعی از یاران ایشان حمله نموده و پس از تفتیش منزل ، بسیاری  از وسایل ایشان را ضبط کردند.

در آن روز، خانمها منصوره سادات کاظمینی و نرگس غفارزاده و آقایان مجتبی مقدسی، نادر خدادادی و علی ده هیجده بازداشت گردیدند.
مجموعه حملات برنامه ریزی شده آن روز با حضور مردم در خیابان اوستا با شکست مواجه شد و پس از آن  سردار طلایی از بروجردی خواهش کرد  این  جمعیت حامی متفرق شوند.

ایشان با اعلام اعتراض  به چنین رفتاری از سوی حکومتی  اسلامی  با درخواست از مردم به  این تجمع پایان بخشید اما 8 مرداد آغازی بود بر 70 روز تحصن  و اعتراض به حاکمیت دیکتاتوری مذهبی که نهایتا به دستگیری او و خانواده و یارانش انجامید. حبسی طولانی و شکنجه و رنج های بیکران اما ثبت مبارزه ای بی نظیر بر دفتر تاریخ ایران.

 امروز هشتم مرداد 1398 بروجردی، کاشف توحید بدون مرز با وجود این که برای درمان جراحات شدید حاصل از زندان 11 ساله به مرخصی درمانی آمده است، اما همچنان در حصر و بند است. او در سکوت و بایکوت خبری و رسانه ای است، محروم از حقوق شهروندی، محروم از ملاقات دوستان و شاگردانش، ممنوع از انتشار کتابهایش و از تدریس می باشد، اما هرگز نتوانستند صدای حقیقت گو و افکار بلند او را به بند کشند.