بررسی واکنش های مختلف نسبت به ایده "نه به سیاست ، نه به دیانت"

در میان نظام های سیاسی مختلف حکومت داری که بشریت در طول تاریخ تجربه کرده است، احتمالا دموکراسی مقبول ترین نظام شناخته شده می باشد. به همین دلیل در حال حاضر در بسیاری از کشورهای جهان گسترش یافته، تا حدی که به گفته بعضی از صاحبنظران، دموکراسی ملاکی برای تعیین مشروعیت نظام های سیاسی تلقی می شود. نهایت آمال بسیاری از سیاسیون، برقراری حکومت دموکراتیک می باشد، اما به قول "نولته"، نمی توان فاشیسم را تنها در ظرف ایتالیا دید، بلکه فاشیسم در ظرف های مکانی و زمانی مختلف، اشکال ظاهری مختلفی گرفته و مصادیق گوناگونی هم دارد و اتفاقاً فاشیسم گاهی از دل دموکراسی بیرون می آید، مانند بر آمدن هیتلر از دل جمهوری وایمار.

بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، در روز جهانی مبارزه با کار کودکان: سیاست و دیانت در خدمت استثمار کودکان+صوتی تصویری

موضوع مورد بحث ما کار است و کودک! چنان که می دانیم، کار به معنی اشتغال است و هر حرکتی می تواند نوعی از کار تعریف شود. انسان حتی در منزل خود نیز کارگر است، به تعبیری کارگرِ خود و کارگر صاحبخانه می باشد. یا در اداره برای مدیر یا برای سیستم و در کارخانه برای کارفرما کار می کند.

به طور قطع کار خوب است و بیکاری بد، چون بیکاری منشا مفاسد است  و اکنون ضایعه بزرگ جهان، بیکاری است. البته بسیار مهم است که انسان به چه نوع کاری مشغول باشد و به کارهای بیراهه اشتغال نداشته باشد. گو این که انسان ها به دلیل نبودن کار اصلی است که به بیراهه می روند و دست به اقداماتی می زنند که اشتغال زا باشد.