هوشنگ معین زاده، در فصلی از کتاب "ظهور، حکایت من و امام زمان"،
که به صورت یک داستان کوتاه است، می نویسد
که همراه با امام زمان و جبراییل، با خواندن اورادی، به سلول بروجردی رفته و به
شرح جزییات شکنجه های بروجردی در داخل سلول و حالات روحی وی پرداخته است. با وجود این
که به طنز کشیدن درد و رنج و شکنجه های یک انسان محبوس در زندان ولایت فقیه، کاری فجیع
است، اما بدتر از آن، توضیحات این "به اصطلاح" نویسنده است که نوشته او
از زندگی بروجردی و علت دستگیری
ایشان دقیقا مطابق با مندرجات کیهان شریعتمداری و ویژه نامه کژراهه روزنامه جام جم
می باشد که در همان سال های 1385 به بعد، مرتبا به ترور شخصیت و دروغ پردازی علیه بروجردی
مشغول بودند.عجیب است که معین زاده ساکن پاریس،
به جای بالا بردن و انعکاس صدای حق طلبانه بروجردی که حرکت او نخستین گام موثر در جنبش
سکولاریستی ایران پس از انقلاب اسلامی 57 بود، با انتشار چنین مطالب هجوی، در به سکوت
کشاندن و خاموش کردن وی کوشیده است.
تلاش در تخریب بروجردی به روش های مختلف در جای جای این نوشته دیده می
شود از جمله این که بروجردی را پول پرست و طماع نشان می دهد، در حالی که اگر
بروجردی ثروت و مقام می خواست، باقی ماندن در لباس روحانیت و همکاری با رژیم و نشستن
بر سر سفره حکومت دینی بهترین کار بود، نه مبارزه که به تحمل یازده سال زندان و
شکنجه انجامید! به طوری که ایشان حتی اکنون که به عنوان مرخصی درمانی به بیرون از
زندان آمده است، قادر به درمان دردها و عوارض ناشی از آن شکنجه ها نیست! دشمنی
حکومت با بروجردی بر سر دعوای دین و مسجد نبوده است. یادآوری می شود آخرین جلسه آقای
بروجردی که با شرکت بیش از 150 هزار نفر در هشتم تیرماه 1385 برگزار شد، نشان داد که
پایگاه مردمی و اجتماعی او تا چه اندازه قدرتمند است، به طوری که محسنی اژه ای وزیر
اطلاعات وقت، پس از دستگیری بروجردی اعتراف کرده بود "جرم اصلی تو این است که
چنین جمعیتی را دور خودت جمع کرده ای و چگونه اعتماد کنیم که بار دیگر صدها هزار نفر
را جمع نکنی!؟"
آقای معین زاده! شما مکررا تلاش کرده اید بروجردی را بی سواد و فاقد
درجه مرجعیت معرفی کنید، در حالی که حتی کیهان شریعتمداری پس از کشته شدن منتظری،
در سال 88 ، تیتر زد: مرجع مارکسیستها و لامذهبها، اول کاظمینی بروجردی، دوم
منتظری! اگر بروجردی بی سواد بود، چطور می توانست مرجع هم باشد؟ آخوند مخالف در
ایران زیاد بود، ولی هیچ فکر کرده ای چرا کیهان ایشان را به عنوان مرجع معرفی کرد؟
دستگاه اطلاعاتی جمهوری جنایت، با تحریف واقعیت ها، اتهام زنی و نشر اکاذیب، ساختن
سریال ها و انتشار مطالب در سطح وسیع علیه بروجردی و در راستای ترور شخصیت وی تلاش
بسیاری کرد. شگفتا که نویسنده ای در پاریس با شعار آزادی و مبارزه با رژیم، در محقق
ساختن چنین اهدافی، گوی سبقت را از شکنجه گران و دستگاه عریض و طویل امنیتی- اطلاعاتی
رژیم اسلامی ایران هم ربوده است.
کتاب معین زاده اولین بار در سال 1387 منتشر گردید و چند باری هم تجدید
چاپ شد، البته که این هارمونی زمانی-موضوعی با روزنامه های امنیتی رژیم، کیهان و جام
جم، جای پرسش و تعجب دارد. چرا تا این اندازه همصدایی با شکنجه گران شده و آیا
آقای معین زاده به هیچ مرجع یا ماخذی به جز رسانه های رژیم دسترسی نداشته و بروجردی
را هم نمی شناخته است!؟
اگر امروز مواضع این نویسنده پس از مشاهده دوازده سال مبارزات شجاعانه
بروجردی، و مقاومت جانانه و خستگی ناپذیر وی، تغییر می کرد دیگر شاید به آن نمی
پرداختیم، اما ایشان امروز و با وجود این همه
شواهد، همچنان بیشرمانه این فصل از کتاب خود را با افتخار برای دیگران می فرستد و هنوز
بر نوشته های دروغین گذشته پایدار مانده است. چنین برخورد ناعادلانه ای، ما را بر آن
داشت که جوابیه ای برای اطلاع وجدان های بیدار و ثبت در تاریخ تهیه کنیم، چرا که کتاب
ایشان تحریف تاریخ و وارونه نمایی حقایق است و سکوت جایز نمی باشد.
نمایندگان بروجردی، کاشف توحید بدون مرز
بهمن 1397
پاسخ صوتی تصویری بروجردی به هوشنگ معین زاده را اینجا بشنوید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر