عاصمه جهانگیر، دکتر احمد شهید، و تعدادی دیگر از کارشناسان و گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل، با مقامات جمهوری اسلامی، در مورد وضعیت بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، مکاتبه نمودند و در این مکاتبه بطور مفصل از جزییات بی عدالتی هایی که در مورد این مبارز و معلم معنوی مستقل و پرطرفدار، صورت گرفته است پرسش نمودند و خواستار توضیحات کامل و مفصل در مورد نقض حقوق انسانی و مدنی ایشان شده اند که با گذشت چندین ماه که از این نامه، براساس مقررات سازمان ملل، از طبقه بندی خارج گشته و بصورت عمومی منتشر شده است.
این هشتمین مکاتبه رسمی گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در مورد اقای بروجردی است. این گزارشگران ضمن اشاره به مکاتبه های پیشین گزارشگران متعدد سازمان ملل، در مورد وضعیت سلامت و امنیت و همچنین موارد قضایی و پرونده آقای بروجردی ابراز نگرانی کرده اند و خواهان پاسخ شفاف مقامات ایران برای ممانعت از آزادی ایشان پس از اتمام دوران محکومیتش و نگه داشتن ایشان در وضعیت حصر در منزل و اعمال تدابیر امنیتی بر این خانواده شده اند. همچنین در مورد نقض کلیه حقوق شهروندی ایشان از جمله ممانعت از ایراد سخنرانی ، تدریس ، انتشار کتاب، ملاقات با مردم، و.... شده اند.
در این نامه ذکر شده است :
"آقای بروجردی که از سال های دور، از سکولاریسم در ایران حمایت کرده بود، در سال 2007 به اتهام هایی مانند محاربه با خدا و اقدام علیه امنیت ملی به 11 سال حبس محکوم گردید و خلع لباس شد. در دوران زندان، او بارها مورد شکنجه های جسمی، حبس انفرادی و سایر اقسام شکنجه مانند ممانعت از درمان و دارو قرار گرفته است.
می خواهیم که نگرانی خود را از قرار گرفتن آقای بروجردی تحت حبس خانگی و تهدید و آزار و اذیت های مداوم که در واقع برخلاف حق مشروع ایشان برای برخورداری از آزادی دین و عقیده و آزادی اندیشه و بیان می باشد، ابراز نماییم. ما به ویژه در مورد ادعای چندین بار تهدید ایشان به مرگ از طرف مقامات حکومت ایران پس از آزادی موقت از زندان نگران هستیم. از این گذشته، ما به طور جدی نگران وضعیت سلامتی جسمی ایشان هستیم که علت آن سال ها حبس در شرایط غیر بهداشتی و تغذیه نامناسب و عدم دسترسی به دارو و درمان گزارش شده است."
لازم به ذکر است متاسفانه خانم عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، یک ماه پیش ( 11 فوریه ) در شهر لاهور درگذشت.
ترجمه فارسی مشروح نامه در زیر آمده است :
دفتر کمسیر عالی حقوق بشر
سازمان ملل متحد
ژنو، سوییس
ماموریت محوله از طرف
گروه
کاری در مورد بازداشت خودسرانه،
گزارشگر
ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه و سایر مجازات های خشن، غیر انسانی و سخیف
گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق افراد
برای برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روانی
گزارشگر
ویژه سازمان ملل در مورد آزادی ادیان و عقاید
و
گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران
شماره مرجع: UA IRN 25/2017
29 آگوست 2017
عالیجناب
ما مفتخر هستیم که در جایگاه گروه کاری در مورد
بازداشت خودسرانه، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه و سایر مجازات
های خشن، غیر انسانی و سخیف، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق افراد
برای برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روانی، گزارشگر ویژه سازمان
ملل در مورد آزادی ادیان و عقاید و گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد
وضعیت حقوق بشر در ایران و پیرو قطعنامه های شماره 30/33، 19/34، 9/33، 16/31 و
23/34، با شما مکاتبه نماییم.
در این ارتباط، ما می خواهیم که توجه شما حکومت محترم را به
اطلاعات رسیده در مورد نگرانی از وضعیت روحانی ایرانی، آقای سید حسین کاظمینی
بروجردی جلب کنیم که از تاریخ 4 ژانویه 2017 علیرغم آزادی موقت از زندان برای
مرخصی درمانی، همچنان بدون هر گونه حکم قضایی تحت حبس در منزل است و بر اساس گزارش
های رسیده از طرف مقامات ایرانی به طور پیوسته مورد ارعاب و تهدید به مرگ قرار
گرفته است.
وضعیت آقای بروجردی موضوع چندین مکاتبه پیشین بوده که توسط
گزارشگران متعدد سازمان ملل ارسال شده است (پرونده IRN19/2014 مورخ 2 اکتبر
2014، پرونده IRN
11/2013 مورخ 10 ژوئیه
2013، پرونده IRN
14/2010 مورخ 5 می
2010، پرونده IRN
16/2009 مورخ 3 ژوئن
2009، پرونده IRN
41/2007 مورخ 30 اوت
2007 و پرونده IRN 52/2006 مورخ 20 دسامبر 2006). ما از شما حکومت
محترم سپاسگزاریم که در تاریخ 9 فوریه 2015 پاسخ داده اید.
ولی علیرغم آن، اطلاعات جدیدی دریافت شده که موجب نگرانی
عمیق ما گردیده است.
آقای بروجردی که از سال های دور، از سکولاریسم در ایران حمایت
کرده بود، در سال 2007 به اتهام هایی مانند محاربه با خدا و اقدام علیه امنیت ملی به
11 سال حبس محکوم گردید و خلع لباس شد. در دوران زندان، او بارها مورد شکنجه های
جسمی، حبس انفرادی و سایر اقسام شکنجه مانند ممانعت از درمان و دارو قرار گرفته
است. اکنون همچنان یازده ماه از حبس او باقی می باشد.
بر اساس اطلاعاتی که به تازگی دریافت شده است:
·
از تاریخ 4 ژانویه 2017 که آقای بروجردی تحت عنوان مرخصی
درمانی موقت از زندان آزاد شده است، او عملا بدون هیچ حکم قضایی و به طور عمدی تحت حبس خانگی قرار دارد و از طرف
مقامات حکومت همچنان تحت فشار قرار گرفته است. خانه او در تهران تحت نظارت 24
ساعته است و او تنها اجازه دارد که برای معاینات پزشکی و یا مراجعه به بیمارستان
خانه خود را ترک نماید. او حق ندارد هیچ کس را ملاقات کند و از نوشتن و یا انتشار
هر مطلب، سخنرانی و یا ادامه تدریس و برگزاری جلسات ایدئولوژیک و تعلیمی منع
گردیده است.
·
آقای بروجردی از آغاز آزادی موقت تاکنون دو بار به دادگاه
فراخوانده شده است. در تاریخ 15 آوریل 2017، دادستان ویژه روحانیت به او هشدار داد
که مبادا بیانیه ای در مورد انتخابات ریاست جمهوری منتشر سازد، و الا به زندان
برگردانده خواهد شد. در تاریخ 8 اوت 2017، او در مورد رویدادی که عده ای از
هواداران و شاگردان ایشان، او را در محوطه پارکینگ بیمارستان دیدار کردند، مورد
بازجویی قرار گرفت. در این بازجویی به وی گفته شد که اگر دوباره آنها را ملاقات
نماید، حق مراجعه به بیمارستان را نخواهد داشت. مقامات دادگاه بارها به منزل او
مراجعه کرده و او را تهدید کرده اند که اگر با رسانه ها صحبت کند، او را خواهند
کشت.
·
وضعیت سلامتی آقای بروجردی در شرایط وخیمی قرار دارد. از
هنگام آزادی موقت، او تحت آزمایش های پزشکی و درمان قرار دارد، ولی همچنان از
وضعیت جسمی ناگوار خود شامل بیماری قلبی، مشکلات کلیه، آرتروز شدید، دیسک مزمن کمر
و تنگی نخاع در ناحیه کمر رنج می برد. او دچار تنگی نفس، سوزش شدید دست و پا، درد
شدید کمر و پا شده و در هنگام راه رفتن و انجام امور روزانه دچار مشکل می باشد و
در اثر این وضعیت به طور مرتب به زمین می خورد. بر اساس گزارش های رسیده، این
وضعیت ناگوار سلامتی او به علت سال ها حبس طولانی در شرایط غیر بهداشتی در زندان
بدون دسترسی به تغذیه مناسب و عدم وجود امکانات سلامتی و درمانی ایجاد شده است.
·
پیش از مرخصی درمانی موقت، آقای بروجردی وادار شده بود که
به چند نهاد امنیتی به طور جداگانه تعهد کتبی بدهد مبنی بر این که با رسانه ها
گفتگو نخواهد کرد و در هیچ اجتماعی با حضور بیش از 10 نفر شرکت نخواهد داشت. بر
اساس گزارش ها، علیرغم این که پیش از مرخصی درمانی به او گفته شده بود که او احتمالا دچار دیسک کمر شده و باید
مورد اسکن MRI قرار گیرد، با
این حال او از حق دسترسی به درمان محروم
مانده بود.
در حالی که ما در مورد صحت اطلاعات رسیده پیش داوری نمی
کنیم، ولی می خواهیم که نگرانی خود را از قرار گرفتن آقای بروجردی تحت حبس خانگی و
تهدید و آزار و اذیت های مداوم که در واقع برخلاف حق مشروع ایشان برای برخورداری
از آزادی دین و عقیده و آزادی اندیشه و بیان می باشد، ابراز نماییم. ما به ویژه در
مورد ادعای چندین بار تهدید ایشان به مرگ از طرف مقامات حکومت ایران پس از آزادی
موقت از زندان نگران هستیم. از این گذشته، ما به طور جدی نگران وضعیت سلامتی جسمی
ایشان هستیم که علت آن سال ها حبس در شرایط غیر بهداشتی و تغذیه نامناسب و عدم
دسترسی به دارو و درمان گزارش شده است.
ما می خواهیم که از شما حکومت محترم استدعا نماییم که تمام اقدامات
لازم را به کار گیرید تا حقوق ایشان تضمین گردد، به طوری که به طور خودسرانه از
آزادی خود محروم نشود و اقدامات منصفانه ای به عمل آید تا دادگاه مستقل و بی طرف
برای رسیدگی به وضعیت ایشان مطابق اصل 9 و
14 پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) تشکیل شود.
ما خواهان آن هستیم که از شما حکومت محترم استدعا نماییم که
تمام مراحل لازم را برای تضمین حق آزادی عقیده و بیان مطابق با اصول اساسی که در
بند 19 پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) قید شده است،
به عمل آورید. طبق این بند "هر کس حق آزادی بیان دارد، این حق شامل آزادی
نامحدود برای جستجو، دریافت و بهره مند شدن از هر نوع اطلاعات و ایده های مختلف می
باشد، این اطلاعات شامل اطلاعات شفاهی، کتبی یا منتشر شده به شکل محصولات هنری یا
هر نوع محصول رسانه ای دیگر طبق انتخاب خود فرد هست".
ما خواهان آن هستیم که شما را به بند 18 پیمان بین
المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) ارجاع
دهیم که تصریح می دارد "هر کس باید حق آزادی اندیشه، عقیده و دین داشته باشد.
این حق شامل آزادی داشتن یا پذیرش یک دین و عقیده به انتخاب خود فرد می باشد.
همچنین این آزادی شامل حق آشکار ساختن عقیده و دین در قالب مراسم عبادت، پیروی از
آیین، عمل به آیین و آموزش آن چه به صورت فردی و چه به صورت اجتماعی همراه با
دیگران و یا به صورت عمومی یا خصوصی می باشد.
با در نظر گرفتن تهدید ها و ارعاب علیه آقای بروجردی،
پاراگراف 8(a) قطعنامه
23/16 شورای حقوق بشر، حکومت
ها را فرا می خواند که "ارعاب و تحمیل به طوری که در بند 1 کنوانسیون علیه
شکنجه تشریح شده است، شامل تهدید های جدی و اعتباری و تهدید به مرگ افراد است که
می تواند شکنجه یا بدرفتاری بیرحمانه، غیر انسانی و سخیف تلقی گردد".
با در نظر گرفتن ادعاها در مورد نگرانی از شرایطی که آقای
بروجردی قرار دارد، ما می خواهیم که به شما حکومت محترم یادآور شویم که مطابق متن
اصول "حفاظت از افراد تحت هر نوع اشکال بازداشت یا حبس"، بند a تصریح می دارد که فرد بازداشتی یا زندانی
باید حق برخورداری از ملاقات و تماس به ویژه با اعضای خانواده خود را داشته باشد و
باید از امکان مناسب برای ارتباط با دنیای خارج برخوردار باشد".
با در نظر گرفتن وضعیت وخیم جسمی
آقای بروجردی، ما می خواهیم که شما حکومت محترم را به بند 12 پیمان بین المللی
حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (که توسط کشور شما در 24 ژوئن 1975 به تایید
رسید) ارجاع دهیم که حقوق هر فرد برای بهره مندی از بالاترین استاندارد سلامتی
جسمی و روانی را فراهم و تصریح می دارد. این حقوق تمام نهادهای حکومت ها را ملزم
می دارد که اطمینان حاصل کنند امکانات سلامتی و خدماتی برای هر کس به ویژه برای
افراد آسیب پذیر و بخش های حاشیه ای جامعه بدون هر گونه تبعیض در دسترس می باشد.
ما همچنین می خواهیم که شما حکومت
محترم را به توضیح عمومی شماره 14 کمیته حقوق اقتصادی، اجتماعی و سیاسی
ارجاع دهیم، مبنی بر این که "حکومت ها ملزم هستند که حق برخورداری افراد از
امکانات سلامت را رعایت کنند که در میان آن عدم خودداری یا عدم محدود ساختن دسترسی
یکسان تمام افراد شامل زندانیان و بازداشتی ها، اقلیت ها، پناهجویان و مهاجران غیر
قانونی به خدمات سلامتی پیشگیری، درمانی و دارویی حائز اهمیت می باشد... (بخش
34)". از این گذشته، ما خواهان آن هستیم که شما را به اصول اساسی رفتار با
زندانیان که در قطعنامه 111/45 مجمع عمومی سازمان ملل تصویب و منتشر
گردیده است ارجاع دهیم که بر طبق آن "زندانیان باید به خدمات سلامت موجود در
کشور بدون هر گونه تبعیض ناشی از وضعیت حقوقی آنها، دسترسی داشته باشند" (اصل
9).
ما خواهان آن هستیم که توجه شما حکومت
محترم را به حداقل قوانین استاندارد در مورد رفتار با زندانیان مصوب سال 1977
جلب کنیم. قانون (2)22 تصریح می دارد که "زندانیان بیمار که نیازمند درمان
ویژه هستند، باید به موسسه های درمانی ویژه یا بیمارستان های شهر منتقل گردند. اگر
امکانات بیمارستانی در یک موسسه درمانی موجود باشد، تجهیزات آنها، باید امکانات
بستری و دارویی ضروری برای درمان زندانیان بیمار مناسب باشد و کارکنان آنجا باید
به خوبی آموزش دیده باشند". بر طبق قانون (1)25، "سرپرست درمانی باید
مواظب سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و لازم است که به طور روزانه زندانیان
بیمار، زندانیانی که از بیماری خود شکایت دارند و هر زندانی که نیازمند توجه ویژه
باشد را معاینه نماید". با در نظر گرفتن شرایط عمومی زندان، قانون 10 بیان می
دارد که "تمام امکانات اقامتی فراهم شده برای استفاده زندانیان و به ویژه
امکانات خواب آنها باید مطابق با تمام نیازهای سلامتی باشد که از جمله شرایط آب و
هوایی، میزان هوای لازم، حداقل مساحت لازم، نور، حرارت و تهویه مناسب باید مورد
توجه ویژه قرار گیرد". بر اساس قانون (1)20، "مسئولین اداری زندان باید
برای هر زندانی در ساعت های معمول غذا و تغذیه ای فراهم آورند که مناسب وضعیت
سلامت و توان آنها بوده و کیفیت و مراحل پخت و توزیع آن خوب باشد.
تمام متن مستندات و استانداردهای
حقوق بشری که در بالا به آن اشاره شد، در سایت www.ohchr.org قابل دسترسی است و یا در صورت درخواست شما، ارسال خواهد شد.
با در نظر داشتن وضعیت اضطراری این
موضوع، ما سپاسگزار خواهیم بود که اقدامی سریع توسط شما حکومت محترم انجام گردد تا
حقوق آقای بروجردی را بر اساس مستندات بین المللی تضمین نماید.
با توجه به این که مسئولیت ما این
است که بر اساس ماموریت محوله توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، تحقیق
کنیم که تمام پرونده های ارجاعی به ما شفاف سازی گردد، ما بسیار سپاسگزار خواهیم
بود که مشاهدات شما را در موارد ذیل دریافت کنیم:
1.
آیا حقایق گزارش شده مندرج در
خلاصه این پرونده صحت دارد؟
2.
لطفا اطلاعات در مورد زمینه ها و
دلایل قضایی ادامه بازداشت آقای بروجردی را تحت حبس خانگی و نظارت 24 ساعته فراهم
آورید و این که چگونه این وضعیت با بند های 9، 14، 18 و 19 پیمان بین المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) مطابقت دارد؟
3.
لطفا توضیح دهید که چرا آقای بروجردی
اجازه ندارد که بازدید داشته باشد، با دیگران ارتباط برقرار کند و ملاقات نماید؟
4.
لطفا توضیح دهید که مبنای قضایی
این که آقای بروجردی وادار شده بود که تعهد نماید با رسانه ها صحبت نکند یا در
اجتماعات بیش از 10 نفر شرکت ننماید، چیست؟
5.
لطفا شفاف سازی کنید که توجیه
حقوقی این که آقای بروجردی از نوشتن و یا توزیع انتشارات، سخنرانی، ادامه تدریس و برگزاری جلسات ایدئولوژیک و تعلیمی منع شده است، چیست؟ چگونه این
ممانعت ها با استانداردهای حقوقی بین المللی که آزادی دین و عقیده را تضمین می
نماید، مطابقت می کند؟
6.
لطفا نشان دهید که چه اقداماتی
اتخاذ شده است که سلامت جسمی و روانی آقای بروجردی را در حالی که توسط مقامات
حکومت از آزادی محروم مانده بود، تضمین کند تا اطمینان حاصل شود که او در مقابل هر
نوع سو استفاده از قدرت که ممکن است شامل شکنجه های بیرحمانه، غیر انسانی و سخیف
یا تنبیه فیزیکی (به طوری که در کنوانسیون علیه شکنجه تعریف شده)، محافظت
شود؟
7.
لطفا جزئیات هر نوع اقدام اتخاذ
شده را توضیح دهید که برای اطمینان از شرایط حیاتی مناسب و استانداردهای سلامت به
ویژه دسترسی به درمان پزشکی مناسب و فراهم کردن داروهای ضروری برای آقای بروجردی فراهم
ساخته اید.
در حالی که منتظر جواب شما هستیم،
ما اصرار داریم که تمام اقدامات لازم میان مدت برای توقف روند نقض حقوق آقای
بروجردی به عمل آید و از روی دادن دوباره آن جلوگیری شود و در صورتی که بررسی های
شما نیز تایید کننده گزارش های رسیده باشد، ما را مطمئن سازید که هر فرد مسئولی که
حقوق ایشان را نقض کرده است، پاسخگو باشد و مورد بازخواست قرار گیرد.
علاوه بر این، ما خواهان آن هستیم
که توجه شما حکومت محترم را به پاراگراف 23 روش های کار "گروه کاری
بازداشت های خودسرانه" جلب کنیم که می گوید "پس از ارسال دادخواست
اضطراری به حکومت، گروه کاری ممکن است پرونده را بر اساس روند معمولی
ارسال کند تا کسب نظر کند که محرومیت زندانی از آزادی خودسرانه بوده یا خیر. چنین
دادخواست هایی –که دارای ماهیت بشردوستانه محض است- هیچ پیش داوری در مورد نظراتی
که گروه کاری دریافت می کند نخواهد داشت. حکومت لازم است که برای روند درخواست
اقدام اضطراری و روند درخواست اقدام معمولی به طور جداگانه پاسخ ارائه نماید.
پاسخ شما حکومت محترم در گزارشی که
به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه خواهد شد، ارسال می شود.
لطفا شما حکومت محترم، بالاترین
احترامات ما را پذیرا باشید.
الینا استینرت
معاون رییس گروه کاری در مورد بازداشت های خودسرانه
معاون رییس گروه کاری در مورد بازداشت های خودسرانه
نیلس ملزر
گزارشگر
ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه و سایر مجازات های خشن، غیر انسانی و سخیف
داینیوس
پوراس
گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق افراد
برای برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی و روانی
احمد
شهید
گزارشگر
ویژه سازمان ملل در مورد آزادی ادیان و عقاید
اسما
جهانگیر
گزارشگر
ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر