خود خشونت فی نفسه مذموم، محکوم و مطرود است.
خشونت ضد منطق است. وقتی که انسان حرفی برای گفتن ندارد و دلیلی برای اثبات موضع
ندارد، پس دست به شمشیر یا سلاح می زند یا به آزار دیگران می پردازد.
خشونت در هر بابی که باشد، یک عمل حیوانی است. در
واقع تمدن برای بشر آمده است تا توحش از بین برود. توحش از همان ماده خشونت است،
یعنی وقتی که خشونت می آید، به دنبال آن وحشت می آید. توحش، یعنی حاکمیت وحشت! خشونت همان حاکمیت وحشت بر زندگی بشراست.
