و همچنان خون هاي به ناحق ریخته شده، از جويبار تاريخ جاري است

کرب و بلای تاریخ، تمامی ندارد. در هر زمان و مکانی، مکروبات مختلف و ابتلائات گوناگون، بشریت را از پای در آورده است. حسین، رمزگشای روزمرگی غیبت است. او معلم اعصار گذشته و حال می باشد. در دانشگاه عاشورا، آموختیم که وجدان و انسانیت مقدم بر دین و مذهب است که فرمود: اگر دین ندارید، لااقل وجدان داشته باشید. حسین، جان داد تا توحید حقه و واقعی تا به امروز نفس بکشد.

می خواهم بدانم، دانستن حق من است!

می خواهم بدانم، چه بدانم؟ برای چه بدانم؟ که چه شود؟

دانستن، پرده‌گشایی از جهالت است. جهل، موجب سرنگونی بشر است. سکان داران جوامع انسانی همواره  جهال عصر بوده‌اند که حقایق اخباری و اخطاری را نادیده می‌گرفتند. حقیقت امور در گرو پیروی از حقایق محسوس و ملموس است، به دنبال واقعیت‌ها نمی‌توان رفت، مگر با ادراک صحیح و سالم و کامل و این ناممکن است.

یک روز سکوت به یاد صلح!

بار دیگر روز جهانی صلح 30 شهریور (21 سپتامبر) فرارسید، این در حالی است که سال به سال از مفهوم صلح بیشتر فاصله می گیریم. تاریخ گذشته و معاصر، گویای آن است که همواره بنی‌آدم، درگیر جنگ‌ها و خشونت بوده‌ است.

24 شهریور روز جهانی دموکراسی

دنیای ما، دوره قانون‌گرایی است، آنچه این ارزش را از بین می‌برد، استبداد حکومتی می‌باشد، دیکتاتوری سیاسی، مانع از دست یافتن انسان ها به حقوق اساسی آنها می باشد. در سیستم دموکراتیک، انسان‌ها، دارای اعتبارات و امتیازات خداداده هستند، در حکومت های مستبد، بشر، حق اظهارنظر ندارد و فضای کشورها، برای تنفس آزاد و مستقل، تنگ و تیره است، یک دموکرات، هرگز زیر بار زور گویی نمی‌رود، ستمکاری با روح آدمی، همسویی ندارد، انسان، دارای احساسی لطیف و عواطفی، ملایم است که هرگونه فشار و خشونتی، موجب فروپاشی احساس و اعصاب او می‌گردد.