اعلام مواضع نمایندگان زندانی سیاسی عقیدتی یازده ساله درباره انتخابات ریاست جمهوری

رفراندوم نمایشی و از پیش تعیین شده، چه دردی را از ملت برطرف می کند؟

حکومت دیکتاتوری مذهبی که از آغاز تاسیس تاکنون، دستاوردی جز نابودی ملت و میهن و ویرانی و ناامنی در خاورمیانه نداشته است، در راستای مشروعیت بخشیدن به خود، بار دیگر نمایش انتخابات کذایی را به راه خواهد انداخت. شرکت در این انتخابات، در واقع شرکت در رفراندوم تبلیغاتی رژیم است.

وجود چند کاندیدای متفاوت، هیچ گونه اصلاحی در کشور ایجاد نمی نماید، مثلا هر یک از این سه نامزد مهم، پیامی جز عملکرد تکراری و املایی گذشته ندارند، قالیباف، تابلوی راست گرایی و اصول گرایی، ابراهیم رئیسی، تندیس گروه فشار و خشونت طلبی و روحانی، تبلور اصلاح طلبی و چپ گرایی!

آیا کسی هست که نداند قالیباف چه بر سر شهر تهران آورد؟ آیا او و مافیای وابسته به او نبودند که با دریافت مبالغ هنگفت و اعطای مجوز و احداث ساختمان های بلندمرتبه، بلایی را بر سر شهروندان تهرانی آوردند که علاوه بر ترافیک جهنمی، حتی از وزش باد در فضای تهران محروم شده اند؟ مگر او نبود که این درآمد و پول های هنگفت حاصل از انبوه فروشی را خرج توسعه طلبی های برون مرزی رژیم کرد؟ ابراهیم رئیسی، با سوابق جنایت کارانه در سرکوب دگراندیشان و قساوت گری در قوه قضاییه و ویژه روحانیت، آبروی دیانت و معنویت را برد! و در نهایت، روحانی، هیچ گاه نتوانست به وعده هایش عمل کند، زیرا که اختیار هیچ چیزی در دستانش نبود. بیلان کار چهارساله اش، افزایش گرانی و ازدیاد بی پولی و صعود اعتیاد و پیشروی طلاق بود، اگر چند دوره دیگر هم بیاید، همین آش و همین کاسه است، زیرا که رئیس جمهور در ایران، در رأس قوه مجریه نبوده و نیست، بلکه همانند دیگر قوای حکومتی، تنها حاکم مطلق، همان شخص ولی فقیه و رهبری است! حرف اول و آخر را فقط و فقط ، او می زند و در چنین شرایطی، روحانی و خاتمی و میرحسین و کروبی و رفسنجانی، کاری از پیش نبردند و نخواهند برد، چرا که تا دیانت سیاسی نفس می کشد، مردم از حقوق اولیه خود نیز محروم خواهند بود.

گروه وکلای سید حسین کاظمینی بروجردی