آقای سید حسین کاظمینی بروجردی یک زندانی عقیدتی است که از سال 2006 در سلول های مخوف زندان های جمهوری اسلامی تحت شکنجه های گوناگون قرار داشت و از حق وکیل، دارو و درمان محروم بود و چندین بار با خطر مرگ مواجه گردید. با تلاش نمایندگان ایشان و فعالین حقوق بشر، گزارش سرکوب این زندانی بارها به نهادهای بین المللی به ویژه سازمان ملل ارسال شد که در چند مورد منجر به مکاتبه مستقیم گزارشگران ویژه سازمان ملل با مقامات جمهوری اسلامی و بازخواست از آنها گردید. لیکن در پاسخ به پرسش های گزارشگران ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت ایشان، دروغ هایی ارائه شده که رسوا کننده چهره واقعی حکومت جهل و جنایت می باشد:
در تاریخ 24 مارس 2014، جمهوری اسلامی در پاسخ به
یکی از نامه های ارسالی از سازمان ملل نوشته است "پس از کسب اطلاعات از
کمیسیون عالی حقوق بشر قوه قضاییه و سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی
کشور مشخص شد آقای کاظمینی بروجردی از ابتدای حبس، تحت معاینات دقیق و امکانات درمانی
قرار داشته و بر اساس آزمایش هایی که در اکتبر 2013 انجام شده است، هیچ گونه
بیماری یا ناتوانی گزارش نشده است. به تازگی در تاریخ 14 آوریل 2014، ایشان توسط
پزشک زندان معاینه شده و هیچ بیماری حادی مشاهده نشده است"!!!
همچنین در تاریخ 2 اکتبر 2014 در حالی که نزدیک
به یک ماه از ابلاغ شفاهی حکم اعدام، توسط دادستان موحدی به آقای بروجردی و انتقال
وی به انفرادی قرنطینه اعدامی ها می گذشت و در شرایط بسیار بد جسمی، ممنوع
الملاقات و بدون دسترسی به تلفن و بدون دارو و درمان حبس شده بود، گزارشگران ویژه
سازمان ملل مجددا با دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل مکاتبه کردند و علت انتقال
او به بخش اعدامی ها و اتهامات دقیق ایشان وآخرین شرایط این زندانی را جویا شدند.
ولی پس از گذشت نزدیک به 5 ماه، جمهوری اسلامی پاسخ داد: "بر اساس اطلاعات
کسب شده از کمیسیون عالی حقوق بشر قوه قضاییه و سازمان زندان ها و اقدامات تامینی
و تربیتی کشور، آقای کاظمینی بروجردی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی شامل ایجاد
آشوب، انجام اقدامات مخرب، تشویق و تحریک دیگران به استفاده از سلاح، آتش زدن و
تخریب اموال عمومی و کتک زدن شهروندان دستگیر شده بود. پس از طی فرآیند دادرسی و
شنیدن دفاعیات متهم و وکیل مدافع او، آقای کاظمینی به 11 سال حبس محکوم گردید. حکم
او در دادگاه استیناف هم تایید گردید. در حال حاضر او در حال گذراندن دوران
محکومیت خود در زندان اوین تهران است و موضوع صدور کیفرخواست جدید برای اعدام
تکذیب می شود. او از امکانات رفاهی و بهداشتی بهره می برد، به تلفن برای تماس با
خارج از زندان دسترسی دارد و به طور هفتگی و خصوصی خانواده اش را ملاقات می کند.
علاوه بر انجام آزمایش های پزشکی و درمان کامل، ایشان به بیمارستان های خارج از
زندان نیز اعزام شده است (یک بار به بیمارستان طالقانی و چهار بار به بیمارستان
مدرس) و بر اساس آخرین معاینه توسط پزشک زندان، هیچ بیماری خاصی ندارد."
این دروغ ها و جعل واقعیات هر چند که در گفته ها
و مکاتبات مسئولین ایران عادی شده است، ولی تا آن زمان، به این شفافیت و به صورت
مکتوب به معتبر ترین سازمان بین المللی ارسال نشده بود.
نزدیک به دو هفته است که پس از وخامت شدید وضعیت آقای کاظمینی بروجردی در
زندان، ایشان برای اولین بار در طول 11 سال گذشته به مرخصی درمانی محدود آمده است در
حالی که از بیماری های گوناگونی از جمله عوارض قلبی- عروقی، تنفسی، استخوانی، سنگ
کلیه، از دست دادن بینایی یک چشم و ناراحتی معده رنج می برد. در طی این دو هفته پزشکان
برای تشخیص این بیماری ها، همچنان مشغول آزمایش ها و تصویربرداری های مختلف هستند.
دلیل ممانعت رژیم از دیدار مردم با این معلم بزرگ، این است که عمق فجایع و شکنجه
ها و خسارتی که به بدن این زندانی وارد آمده است، پنهان بماند، چرا که آنها می ترسند
که دروغ هایشان برملا شود. همان طور که رژیم سال هاست از دیدار پزشکان مستقل یا
نمایندگان کشورهای دیگر که به ایران سفر کرده اند، با ایشان جلوگیری کرده است.
همچنین خاطرنشان می شود در طول 11 سال حبس، ایشان
به جز روزهای اولیه بازداشت که به علت جراحات شدید و ضرب و شتم طولانی به
بیمارستانی انتقال یافت، به هیچ وجه تحت درمان قرار
نگرفته بود و تنها در دو مورد همراه با دستبند و پابند به طور نمایشی به بیمارستان
غیر مجهز در خارج از زندان انتقال یافت، لیکن به بهانه خرابی دستگاه تصویربرداری،
وی را بدون انجام هیچ اقدام درمانی به زندان برگردانده بودند.
اما حکومت اسلامی ایران رسما و کتبا به سازمان
ملل گزارش می دهد که ایشان را 5 بار در بیمارستان مجهز بستری کرده اند!
ضمنا در این گزارش جعلی، تلاش شده که از آقای
کاظمینی بروجردی که یک زندانی عقیدتی است که به دلیل اعتقاد به جدایی دین از حکومت
و پایبندی اش به منشور جهانی حقوق بشر شکنجه و زندانی شده است، به عنوان متهمی با
جرایم امنیتی یاد شود و گفته که ایشان دارای وکیل و حق دفاع در دادگاه بوده است که سراسر دروغ
می باشد.
اکنون باید از دبیرکل سازمان ملل پرسید، آیا بر
اساس این مدارک و جعلیات مکتوب و مستند، زمان آن نرسیده که موضوع نقض حقوق بشر
توسط رژیم حاکم بر ایران را به آنها گوشزد سازید و با این جنایتکاران، به علت نشر
اکاذیب و تهمت به گزارشگران ویژه آن سازمان و عدم اجازه برای ورود آنها به ایران و
بازدید از زندانیان مظلوم، برخورد جدی تری را اعمال کنید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر