نظام استبداد ستمدینی حاکم بر ایران از ابتدای روی کار آمدنش،
اساس و ارکان قدرتش را بر تهدید و ارعاب و کشتار بنا نهاد. روز اولی که
بنیانگزار رژیم، میعادگاه خود و مردم مشتاق دیدارش را در قبرستان تعیین کرد شاید
با اندکی دقت برای مردم آشکار می شد که راه او از آغاز بوی مرگ و نیستی میدهد ،
راهی که با اعدامهای بالای پشت بام مدرسه علوی آغاز شد و جوی خون را جاری ساخت
از آغاز انقلاب تا کنون روحانیون قدرت طلب
حاکم بر ایران، این خشونتها را به عنوان ابزاری برای تسویه حساب با مخالفین
دین سیاسی و ایجاد رعب و وحشت در جامعه، به کار برده اند. ابزاری که نتیجه
آن کشتار ده ها هزار انسان بی گناه بوده است
ازآن روزها که اعدام و قتل عام ناعادلانه، غیر
منطقی و غیر قابل کنترل را شور انقلابی می نامیدند ، نزدیک به چهار دهه دهه
گذشته است ولی با کمال تاسف و تاثر، چرخ ماشین اعدام رژیم استبداد اسلامی،
به بهانه های مختلف در حال چرخش و کشتار بی رحمانه مردم این
سرزمین است. این روند جنایتکارانه و ضد انسانی و ضد ملی، حتی پس از به قدرت رسیدن
دولت روحانی که با شعار ها وعده های فریبنده بر سر کار آمد، نیز ادامه دارد
و ما همچنان شاهد شمار فزاینده اعدامها هستیم.
اگر کشتار آغازین و بخصوص قتل عام سال 67
زندانیان سیاسی، با عکس العمل شدید مردم جهان و به ویژه مردم و فعالین داخل مواجه
می شد ، امروز شاهد پیشرفت سریع ماشین اعدام نظام نبودیم. بسیار تاسف بار و غم
انگیر است که در حال حاضر، کسانی در کشور ما حکومت میکنند که نه تنها از این
اقدام وحشیانه خود پشیمان نیستند، بلکه با وقاحت تمام، از این جنایتها که قلب هر
انسانی را به درد می آورد، دفاع کرده و به آن افتخار هم میکنند.
ما نمایندگان آقای کاظمینی بروجردی، یک بار دیگر
همصدا با همه فعالین و مدافعین حقوق انسانی، اعدام و قتل دولتی را به
هر دلیلی، محکوم می کنیم. امید است که در آینده ای نزدیک، حکومتی شایسته،
سکولار و برپایه اعلامیه جهانی حقوق بشر در ایران برقرار گردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر