مریم موذنزاده - تحلیل روز
به بهانه دهمین سال حبس حسین کاظمینی
بروجردی
تاریخ ۳۷ ساله نظام جمهوری اسلامی به
خوبی به ما نشان داده است که فریبکاری و سوء استفاده از همه مفاهیم و القاب و افراد
مانند سلاحی کارآمد در اختیار تئوریسینهای آن بوده است؛ و آنها به مقتضای زمان و
مصالح نظام، اذهان را متوجه نظر و منظور خود نمودهاند. از جمله سوء استفاده از
احساسات مذهبی و معنوی مردم، سوء استفاده از نامهای شهیدان و اجساد کشتهشدگان
جنگ، و حتی ساختنِ زندانی سیاسی و آپوزیسیونِ دستساز. رژیم دینی و آخوندی در
حقیقت نظام خدعه و نیرنگ و دروغ است.
در حالی که مذاکرات ۵+۱ فضای رسانههای
بینالمللی را تحتالشعاع خود قرار داده، وضعیت زندانیان سیاسی به طور خاص و در کل
وضعیت نقض حقوق بشر در ایران از مهمترین دغدغههای مطرح حتی در بین مقامات جمهوری
اسلامی بوده است.
علی خامنهای در سخنرانی اخیر خود بار
دیگر اذعان کرد که نگرانی بزرگ او در برابر مجامع بینالمللی، موضوع حقوق بشر است.
وی ضمن سخنرانی در جمع نمایندگان مجلس در تاریخ چهارشنبه ۶ خرداد ۱۳۹۴
گفت: «در چارچوب مسائلی که با آمریکا
و غرب و صهیونیسم داریم، غیر از موضوع هستهای، مسائل پی در پیِ دیگری همچون حقوق
بشر را نیز پیشبینی میکنیم.» قبل از این نیز او بارها ابراز نگرانی کرده بود که
غربیان بعد از مساله اتمی به سراغ حقوق بشر بروند.
تداوم چنین اعترافهای آشکاری این
دیدگاه را تقویت میکند که ولی فقیه از نگرانی عمیق غرب نسبت به دستیابی جمهوری اسلامی
به سلاح اتمی، به طور آگاهانه و عامدانه برای تداوم سرکوب و خفقان سوء استفاده
کرده، و با ایجاد انواع دستاندازها در مسیر مذاکرات، به دنبال ایجاد تاخیرهای
متناوب در توجهِ جهانی به فجایع حقوق بشری در سرزمین مظلومِ ایران بوده است.
این اخبار یادآور درخواستهای آقای
حسین کاظمینی بروجردی و دیگر معترضان به نظام ولایت فقیه است که به کرّات از سازمان
ملل، اتحادیه اروپا و گروه ۵+۱ درخواست کردهاند موضوع نقض فاحش حقوق بشر در ایران
را تحتالشعاع مساله هستهای قرار ندهند؛ و راه مهار توحش تسلیحاتی و توسعهطلبیهای
سیاسی رژیم را در اقدام همهجانبه برای تغییر ساختار سیاسی در ایران از طریق
برگزاری یک رفراندوم آزاد جستجو کنند.
آقای کاظمینی بروجردی روحانی سرشناسی
است که به دلیل مخالفت با حکومت دینی و حمایت از اصول اساسی منشور حقوق بشر بارها
دستگیر و شکنجه شده است. وی آخرین بار از سال ۱۳۸۵ دستگیر شده و تا کنون حدود ۳۲۰۰
روز را بدون حتی یک روز مرخصی و بدون دسترسی به وکیل و دارو و درمان در زندان
گذرانده است. در حال حاضر ایشان در وضعیت جسمی اسفباری به سر میبرد. گزارشها حاکی
از این است که ایشان علاوه بر ناراحتیهای قلبی، کلیوی، تنفسی، به دلیل سوء تغذیه
و شرایط بد بهداشتی زندان دچار مشکلات دهان و دندان و لثه، عوارض پوکی استخوان و
ضعف شدید بینایی نیز شده است. با وجود چنین وضعیتی، آقای کاظمینی بروجردی روز
دوشنبه مورخ ۸ تیرماه ۹۴ به
دادگاه ویژه روحانیت منتقل شد و در دادگاه ویژه روحانیت توسط قاضی نصرتآبادی
ساعتها تحت بازجویی قرار گرفت.
این دهمین رمضانی است که آقای کاظمینی
بروجردی در اسارت حکومتِ مدعیِ دیانت میباشد. ده سال پیش در چنین روزهایی، علی
خامنهای فرمان به سرکوب جمعیتی را صادر کرد که تنها جرمش مخالفت با و اعتراض به
بنیادگرایی دینی و ادغام دین با حکومت است. در این تراژدیِ غمبار که به اتفاق
نیروهای امنیتی، اطلاعاتی، انتظامی و بسیج شکل گرفت، صدها انسانِ بیگناه مجروح و
بازداشت شدند. با این وجود، مردی که سالهای سال در مقابل دیکتاتوری ولایت فقیه
تمامقد ایستاد و دشنههای دوست و دشمن را به جان خرید، لحظهای از مواضع انسانی و
روشنگرانهاش کوتاه نیامد.
۱ نظر:
متن وزین و پرمایه و مهمی است دست شما درد نکند.
ارسال یک نظر