بنا به آمار بسیار محافظه کارانه ی
دولتی، بیش از بیست میلیون تن از شهروندان بیکار هستند، که از این لشکریان، حدود 5
میلیون تن را تحصیل کرده ها تشکیل میدهند. همین آمار می گوید؛ بیش از 30 میلیون تن
از شهروندان ایرانی زیر خط فقر مطلق به سر می برند و خط فقر عادی، بالغ بر 3
میلیون تومان است.
چند هزار از زنان کارتن خواب در تهران زندگی می کنند و بیش از 93 درصد از کارگران با قراردادهای سفید
امضاء، با زندگی برده وار روزگار خود را سپری می کنند. دزدی، اختلاس و چپاول های حکومتی
سر به فلک کشیده و روزی نیست که مقامات حکومتی در رقابت های درون گروهی و جنگ
قدرت، به افشای چنین چپاول هایی نپردازند. آخرین دو قلم از این چپاول ها، اخیرا
مطرح شد که یکی از آن ها فرار مالیاتی بیش از 90 میلیارد تومانی و دیگری هزینه های
هزاران میلیاردی مربوط به کاخ خمینی ( به نام آستان قدس؟! ) بود که حتی صدای
حکومتی ها را در آورد.
در چنین وضعیتی، جنگ قدرت دو جناح دلواپسان قدرت و اعتدالی
های ثروت، بالا گرفته و همه مقدرات کشور و مردم را با سرنوشت برنامه ی ماجراجویانه
هسته ای گره زده و از یک سو، روحانی با صراحت اعلام می دارد که اگر به توافق یا
همان تسلیم نامه، تن ندهیم، حتی امکان تامین آب آشامیدنی مردم وجود ندارد و در
مقابل، خامنه ای، دلواپسان را وا می دارد تا سخنرانی دولت و نیروهای همسو را بر هم
بزنند تا به دنیا نشان بدهند که در ایران فقط اوست که تصمیم می گیرد و فقط باید
باو ببندند!
از دیگر سو، همین روحانی که 2 سال پیش
برای فریفتن مردم، وعده میداد که 6 ماهه، تکلیف پرونده هسته ای را مشخص خواهم کرد
و اعلام میداشت؛ مشکلات اقتصادی و اجتماعی ربطی به پرونده هسته ای ندارد و یا وعده
آزادی میداد، اینک دست خود را در جیب مردم گذاشته و با بالا بردن قیمت حامل های
انرژی، حتی تلاش می کند یارانه مردم که حتی قانونی است را قطع نماید!
در این وضعیت بسیار اسف بار که
فرماندهان ارشد نظامی و سیاسی به دخالت آشکار در کشورهای منطقه از جمله سوریه،
عراق، لبنان و یمن اعتراف می کنند و هزینه های بسیار سنگین مالی، انسانی و امنیتی
بر مردم ایران تحمیل می کنند، لازم است به جامعه سیاسی و مدنی ایران هشدار بدهیم،
از همه تشکل های صنفی و سیاسی بخواهیم به شرایط فوق بحرانی کنونی توجه داشته و
نسبت به سرنوشت خود و هم میهنان، بی تفاوت نباشند. اعتراض های اجتماعی ناشی از
فقر، بیکاری و فساد و سرکوب، همه جا را فرا گرفته و حکومت با بی مسئولیتی و دامن
زدن به سرکوب و هرج و مرج بر نگرانی های اجتماعی می افزاید. در چنین شرایطی، فقط ما
مردم ایران هستیم که باید با اتحاد و همدلی و با درک وضعیت فوق بحرانی کنونی، با
پشتیبانی از طبقات نسبتا متشکل و به پا خواسته، همچون کارگران، معلمان، دانشجویان،
بازنشستگان و سایر گروه های اجتماعی، به خلق نیروی اجتماعی قدرتمند برای برون رفت
از وضعیت کنونی و تعیین سرنوشت به دست خود، اقدام نماییم. مبادا با بی مسئولیتی
خود، یا باسکوت و مماشات موجب شویم، امور جامعه به دلیل فقر اقتصادی، سرکوب سیاسی
و بی برنامگی، پیش از امور حکومت، فرو بپاشد.
با پیوستن و یا ایجاد تشکل های سراسری
(اتحادیه ها و احزاب سیاسی) در جهت سازمان یافتگی، با برنامه و اتحاد سراسری حرکت
کرده و از پراکندگی خود نجات یابیم.
زندانیان سیاسی ایران
18 خرداد 1394
اسامی زندانیان سیاسی به ترتیب حروف:
1- فرید آزموده 2- امیر امیرقلی 3- سهیل
بابادی 4- سید حسين كاظميني بروجردی 5- محمد جراحی 6- ایراج حاتمی 7- خالد حردانی
8- شاهرخ زمانی 9- مهدی شاندیز 10-
سعید شیرزاد 11- حشمت اله طبرزدی 12- علیرضا فراهانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر