نامهٔ مشترک و سرگشاده جمعی‌ از زندانیان سیاسی از زندان اوین و رجائی شهر به وجدانهای بیدار و مدافعین حقوق بشر

21 نفر از زندانیان سیاسی رجایی‌شهر کرج و اوین، با نگارش نامه‌ای خواستار رسیدگی سریع به وضعیت آقای کاظمینی بروجردی زندانی عقیدتی شدند.

متن کامل این نامه در اختیار بام قرار گرفته است:

آقای کاظمینی بروجردی 57 ساله که بیش از 3000 روز در زندان به سر می برد، بدون حتی یک ساعت مرخصی و بدون داشتن حق وکیل و در این مدت جمعا 400 روز را در انفرادی سپری کرده و شکنجه های بسیاری را متحمل شده است که در اثر آن به بیماری های متعددی از جمله دیابت، ناراحتی کلیه، فشار خون و بیماری قلبی مبتلا گردید. ضمن این که عدم رسیدگی پزشکی به نارسایی قلبی ایشان، سبب بروز تورم در پاهایش گردیده و تعادل وی را در هنگام راه رفتن و ایستادن با مشکل جدی مواجه می باشد. اخیرا وضعیت او بسیار نگران کننده شده است، 44 روز حبس در قرنطینه اعدام و 16 روز اعتصاب غذا منجر به شوک عصبی شده و در آزمایشی که در بهداری زندان صورت گرفت، قند خون او حدود 600 گزارش شده که بسیارخطرناک است و حتی انگشت پای او سیاه شده که بیم آن می رود ایشان به بیماری قانقاریا مبتلا شده باشد که در این شرایط، عدم رسیدگی پزشکی خواهد بود.

همچنین در ملاقات اخیر با خانواده در تاریخ 13 دی ماه، ایشان را با کمک دو نفر از زندانیان به محل ملاقات آورده بودند . قابل ذکر است که وی در مورخه 15 مرداد 1393، بعد از 45 دقیقه بیهوشی توسط 5  پزشک در بهداری زندان معاینه شد که در میان آنها رئیس بهداری اوین و پزشک داخلی بهداری هم حضور داشتند. اما مسئولین دادگاه ویژه روحانیت استفاده از دارو و درمان را برای ایشان منوط به کوتاه آمدن از مواضع اش کرده اند.

آقای کاظمینی بروجردی به جرم عدم وابستگی به دین دولتی و مخالفت با حکومت دینی، سال ها است که در وضعیت مرگ تدریجی قرار گرفته و خانواده او به عنوان گروگان حکومت مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.

مادر سالخورده او که در سال 1385 به همراه وی دستگیر شده بود بعد از آزادی، در بیمارستان جان سپرد، اما به آقای بروجردی اجازه حضور برای تدفین مادرش داده نشد و نیز در همان سال در حالی که کلیه اعضای خانواده و اکثر اقوام او را بازداشت کرده بودند، نوه شش ماهه اش را در بند 209 اوین مورد آزار قرار دادند تا ازاین طریق از خانواده ایشان اعتراف بگیرند. همسر و فرزندان آقای کاظمینی بروجردی نه تنها مشکلات اقتصادی و اجتماعی و عاطفی نبود پدر را تحمل می کنند، بلکه در این مدت هشت ساله هر کدام جداگانه دستگیر و شکنجه شده و پرونده شان هنوز در دادگاه ویژه روحانیت باز است. همچنین فرزندان ایشان از تحصیل در دانشگاه های دولتی محروم و حق اشتغال به کار ندارند.

ما امضا کنندگان این نامه که با پوست و گوشتمان هر روز در زندان های ایران شرایط مشابهی را تجربه می‌کنیم، وظیفه انسانی خود می دانیم ضمن ارائه این گزارش کوتاه از تمامی وجدان های بیدار و مدافعین حقوق بشر درخواست کنیم که نسبت به این اعمال شکنجه غیر انسانی سکوت نکنند و تقاضای رسیدگی سریع به وضعیت این زندانی عقیدتی را داریم.
1- رضا اکبری منفرد 2-  فرید آزموده 3- افشین بایمانی 4- فرهنگ پورمنصوری 5- شهرام پورمنصوری 6- ایرج حاتمی 7- ماشاله حائری 8- خالد حردانی 9- لطیف حسنی 10- افشین حیرتیان 11- شاهرخ زمانی 12- حمزه سواری 13- سعید شیرزاد 14- حشمت اله طبرزدی 15- علیرضا فراهانی 16- ابوالقاسم فولادوند 17- صالح کهن دل 18- سعید ماسوری 19- کریم معروف عزیز 20- پیروز منصوری 21- اسداله هادی

21 دی 1393