درخواست زندانی عقیدتی آقای کاظمینی بروجردی از کمیسرعالی حقوق بشر

خدمت خانم دکتر ناوی پیلای

کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل

درود دردمندان آزادی و رنجبران عدالت و آرزومندان صلح بر شما مدافع بشریت و منادی عزت و شرافت، عرض ارادتم را از سلول موحش و مهلک خود، اعلام می دارم و خواهان اعتلای خدمات انسانی و الهی شما هستم، این پیشوای توحیدی که آرشیو جنایات رژیم فاشیستی ایران می باشد در مدت هشت سال اسارتش در چنگال مدعیان دیانت و معنویت، همواره از دارو و درمان و وکیل و دادگاه علنی و باز، محروم بوده است و صرفا به خاطر مخالفت با اسلام سیاسی که منبع قساوت و خباثت و خیانت است، مورد انواع شکنجه های روحی و جسمی و خانوادگی، قرار داشته است.

 ولی با کمال تأسف، با وجود ارسال صدها نامه و اعلامیه به دوایر مختلف سازمان ملل و نیز ارگانهای گوناگون جهانی که عهده دار عدالت خواهی می باشند و مسئولیت دادخواهی از مظلومین و محرومین را به عهده دارند، هیچگاه کمک مهم و موثری از این زندانی سیاسی اعتقادی به عمل نیامد و در برابر بوقهای شانتاژگر و فریبکار هیئت حاکمه زورگو هرگز حمایت رسانه ای جامعی از این مدعی العموم که صدای له شدگان استبداد مذهبی را طنین می دهد، مشاهده نگشت، که فرصتی برای دیکتاتوری دینی گردید تا در خفه کردن فریادم، موفق گردد و با بهره گیری از منابع تبلیغی و خبری خود، مواضعم را وارونه جلوه دهد و شعائرم را لوث نماید و اکنون که شما به میدان افشاگری آمده اید تا چهره ظالمانه حکام ما را آشکار سازید، موجی از حملات تکراری و نخ نما را به سمت شما نشانه رفته اند تا ملت فنا شده در وعده های دروغینشان را رنگ کنند و چند صباح دیگری بر اریکه خودکامگی، سپری نمایند.

 بدین وسیله از آن محقق بین المللی می خواهم تا با این رهبر دیانت منهای سیاست، دیدار کنید و یا نماینده ای را جهت خبرگیری از وضعیت اسفبارم، بفرستید، این معارض دست از جان شسته که در حال احتضارست و اعضای فعالش در مسیر انهدامند و جوانی و صحتش در چرخش امیال سلطنت فقیه به نابودی رفته، تاریخ معاصر و تقویم آیندگان را به گواهی می گیرد که جز برای اتهام زدایی از آفریدگار بی همتا که در این سی و پنج سال انقلاب اسلامی، همیشه از داخل و خارج، محل نشانه گیری های ناظران در برداشتهای نادرست و نابجای مرهون عملکرد خائنانه و مجرمانه روحانیون درباری بوده، تنفسی نداشته ام و نیتی به غیر از رفع ستم از هموطنان بی پناهم، در سر نپرورانده ام و بی وقفه، خواهان سربلندی و سرافرازی میهن غارت شده ام بوده ام، لذا انتظار مساعدتهای وسیع و گسترده در همه زمینه ها را دارم.

سید حسین کاظمینی بروجردی

مرداد 1392

ایران – تهران – زندان اوین