به مناسبت دوازدهمین سالروز شهادت آیت الله سید محمد علی کاظمینی
بروجردی پدر بزرگوار زندانی مبارز و آزادیخواه سید حسین کاظمینی بروجردی.
پدرم؛ دوازده سال از هجرت ناگهانی و جانسوز تو گذشت!
آنگاه که ناجوانمردانه، وارثان خباثت و لئامت و مجریان خشونت و قساوت
خون پاک و طاهر تو را در بیمارستان مدائن تهران بر زمین ریختند، دانستم که عاقبت
حکومت ستمدینی ولایت فقیه واژگونی و رسوائی است.
تاریخ گواه استبداد، خفقان و کشتار مدعیانی خواهد بود که با نقاب دین،
عدالت، آزادی و وعده های توخالی پا بر میهن عزیز نهاده و بر خون ملت بیچاره و
جوانان به فنا رفته، تاج و تخت خویش را بنا نمودند و با بدعت بزرگ و بی سابقه ی «
ولایت فقیه » معنویت و ما یملک وارثان واقعی این مرز و بوم را به تاراج بردند.
پدرم، ای امتداد خط آزادگی و ای اسوده مبارزه و ایستادگی اینک پژواک
مجاهدات چندین ساله تو بر تارک اوراق تقویم معاصر، درس « مرگ سرخ به از زندگی
ننگین است » را به فرزندانت می آموزد و شعار « نه ظلم کن به کسی و نی به زیر ظلم
برو » را در عروقمان تزریق میکند.
پدرم، بازمانده ات، وارثت و منادی راهت، سید حسین کاظمینی بروجردی را
بنگر که چسان در مبارزه با استبداد دینی حتی دمی آرام ننشسته و صادقانه در گودال
قتلگاه اوین در دفاع از شرافت و انسانیت و این مرز و بوم عزیز آخرین نفسهایش را
نثار میکند.
اکنون ماییم و این بار سنگین امانت و خون جوشان هزاران انسان مبارز و
آزادیخواه که در مسلخ عشق و اخلاص ایستادگی نمودند و امروز با صدای رسا ما را فرا میخوانند و سکوت
را حرام اعلام میکنند.
براستی که حسینی بودن و حسینی زیستن تاوان و هزینه ای به وسعت همه
زندگی میطلبد.
پدرم، یادت گرامی و راهت مستدام باد.
لینکهای مرتبط:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر