درخواست آقای کاظمینی بروجردی از مراجع تقلید: در مقابل حکام خودکامه سکوت را بشکنید

سال جدید با کوهی از مشکلات و معضلات اغاز شد در حالی که عید نوروز خالی از شور و شعف بود و طراوت بهار در ابلاغ گرانی های مضاعف و تنگناهای فراتر بی معنا گردید، در این سی و پنج سال همواره اعیاد به جای شیرینی و شادمانی، برای قشر عظیم محرومین و مستضعفین، تازیانه های فکری و عصبی، به همراه داشته و خانه های نیازمندان و زمین خوردگان را به آواز رنج و اندوه و غصه، ترانه داده است. هنوز در انتهای سال قبل بودیم که زمزمه های افزایش قیمت سوخت های زیربنائی در جامعه به گوش رسید و حقیقت پنهان را در ابلاغ اقتصاد مقاومتی اظهار نمودند که به معنای شکستن مقاومت اکثریت قریب به اتفاق مردم در زیر بار مخارج کشنده و مداخل نابرابر جاری است. از برکت اسلام سیاسی روز به روز سفره های رعیت خالی تر، جیب های خلایق تهی تر و پشتوانه ها خراب تر گردیده است، مقاومت اسد به هزینه گدائی ملت ایران شکل می گیرد و میدان داری حسن نصرالله، به بهای مرگ اجتماع ما صورت می یابد.

عزت و شرف ایرانی به جائی سقوط کرده که چندی است جار وجنجال رسانه های حکومتی در محور یارانه خفت باری است که ارزش فرزندان ایران زمین را به مبلغ چهل هزار تومان نازل نموده که این اهانت در منظر تاریخ معاصر به سان به گور کشاندن شخصیت و هویت صاحبان اصلی مملکت می باشد که مالکان بزرگترین ذخایر زیر زمینی دنیا هستند و سرمایه داران بی همتای جهانند که چندین سال قبل بانک بین المللی پول اعلام نمود با توجه به ثروت طبیعی کشور به هر ایرانی دست کم ماهانه مبلغ پنج میلیون تومان از بیت المال شامل می شود. اکنون به کجا رسیده که زندانها پر، قبرستانها مالامال، دادگاه خانواده مانورگاه فروپاشی خلنواده ها و اعتیاد فراسوی مشاغل و محافل شده است.

ای مراجع تقلید، اگر با معیارهای شرعی و روائی و فقهی همراه هستید فریاد بزنید، مگر در مجوز مرجعیت در اسناد معرفی فقیه از ناحیه امام عصر چهار اصل اعتباری تدوین نگشته که باید حافظ دین باشد آیا اینک شاهد قربانی شدن مذهب به وسیله علمای درباری نیستید؟

آیا امروز دیانت در جایگاه اتهام و انزجار قرار نگرفته؟ آیا از معنویت و روحانیت چیزی باقی مانده است ؟

هدیه بنیانگذار انقلاب به تقویم ما فقر و فلاکت و درد و رنج و استرس بود و آثار رژیم اسلامی جز جنگ و دخالت در سایر ممالک و حراج مایملک کشور و صدور انقلاب ایذائی و نفسانی نبود.

من از تمامی مجتهدینی که متعهد به خداوند و معتقد به عدالت هستند می خواهم تا دیر نشده و خلق ایرانی به استحاله اعتقادی نرسیده به حکام خودکامه اعتراض کنند و از تداخل دیانت در سیاست تبری بجویند.

سید حسین کاظمینی بروجردی

فروردین 1393

ایران – تهران – زندان اوین