کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

یازدهمین سال شهادت آیت الله سید محمدعلی کاظمینی بروجردی است، وی که از فقهای اسلام سنتی بوده و دارای پایگاه مردمی است و توجه مومنین پایتخت به ایشان باعث کینه آخوندهای درباری شده و موجبات قتل این مجتهد سازش ناپذیر را فراهم کرده، این مرجع دینی در سنگر قلم و کلام، همواره مخالفت خویش را با اختلاط دیانت با سیاست، اعلام نموده و در هر فرصتی به افشای ماهیت بنیانگذار انقلاب از دیدگاه زعیم مطلق شیعه و اعلم مراجع متاخر آیت الله حاج آقا حسین بروجردی می پرداخته حضورش در زمان شاه مامنی برای موحدین بود و امیدی برای محرومین و مستضعفین کشور به شمار می آمد.
 او برای من تنها یک پدر نبود بلکه معلم  آگاه و صاحب ضمیری بود در مسیر عدالت خواهی و آزادگی. مرا باور کرد و خونم را با دیکتاتورستیزی ممزوج نمود تا هرگز عمر کوتاه دنیوی را با اربابان زر و زور و تزویر معامله نکنم و مرگ سرخ را به ذلت کاسه لیسی ظالمین و سفره خواری مستبدین ترجیح ندهم.

یازدهمین سالروز شهادت آیت الله سید محمد علی کاظمینی بروجردی

روز بیست وهفتم مرداد، سالگرد شهادت فقیهی آزادیخواه و مجتهدی مردم گرا که نیم قرن در پایتخت به تبلیغ دین سنتی پرداخت و ماهیت مذهب سیاسی را با مجاهدت کلامی و عملی حتی پیش از وقوع انقلاب 1357 افشا نمود و تفاوت امام واقعی با امام های ساختگی را به مردم دین زده نشان داد و نسبت به عواقب امام سازی هشدار داد.

آیت الله سید محمد علی کاظمینی بروجردی پیش از رویداد انقلاب 1357 با تأسيس مكتب فكري و عملي نور و ارائه ده ها نشریه علمی و تحقیقی مذهبی و ارسال به حوزه ها و کتابخانه های کشور در اعتلای دین واقعی و فرهنگ دین غیر سیاسی  به سراسر بلاد شیعی اهتمام ورزید.

هشتمین فطری که فطریه از جان داده ام

هشتمین فطری است که فطریه از جان داده ام و زکات بدن را از مغز استخوانم پرداخت کرده ام،  آیا به راستی "فطر" عید است؟

عید مسلمین بیچاره و تهیدست و آفت زده؟

عیدی با شیرینی عذاب و طعم دیکتاتوری؟

آیا این اعیاد اسلامی، پیام دارند؟

پیامش، بازگشت به خداست؟

خدائی که خود مبلغ رحمانیت و غفاریت و بخشندگی است؟

چرا از آن همه لطف و عفو، در حکومت دینی خبری نیست؟

چرا رعیت اسلام در بدترین وضعیت اجتماعی، اعتباری، اعتقادی و اقتصادی قرار دارند؟

پیام آقای کاظمینی بروجردی برای کنگره سکولار دموکرات های ایران

نخستین کنگره سکولار - دمکرات‌های ایران، طی روزهای یکشنبه و دوشنبه سوم و چهارم اوت و در واشینگتن دی.سی. برگزارشد.

کنگره سکولار- دموکرات‌های ایران روز اول با ذکر چند پیام از شخصیت‌هایی‌ مانند آقای کاظمینی بروجردی روحانی سکولار و شاهزاده رضا پهلوی  شروع شد و با سخنرانی‌‌ها در مورد انقلاب مشروطه و سپس درباره تبعیض در رژیم اسلامی ادامه پیدا کرد.

در پیام آقای کاظمینی بروجردی که از داخل زندان ارسال شده بود، ضمن دعوت به همبستگی و همکاری همه نیروهای اپوزیسیون خارج از کشور به هدف نابودی حکومت ستم دینی، بر لزوم برپایی یک حکومت سکولار در ایران تاکید شده است.

هشتمین عید فطر در اسارت حکومت دینی

 اول شوال 1434 قمری، هشتمین عید فطری است که آقای کاظمینی بروجردی در زندان

حکومت دینی به اسارت رفته، گرچه دهشتناک و مرگ بار است این هشت رمضان متوالی درزندان های قرون وسطایی ولایت فقیه ولی نورافکنی گسترده ای بر تاریکی های زمان است که در پرتو آن، چهره واقعی دجالیتی که با تمام قوا بر حقانیت تاخته بود رسوا گردید.

هفت سال پیش در چنین روزهایی هفته های اول حبس او بود، بازجوها به سلول انفرادی بروجردی حمله می کردند به اتهام اینکه او می خواست دیانت جامعه را از زندان ولی فقیه آزاد نماید زیر مشت و لگد قرار می دادند! این بازجوها که از مراجع تقلید دولتی و درباری مجوز شکنجه کردن زندانیان سیاسی در دست داشتند در حین شکنجه و آزارهای روحی وجسمی به او می گفتند: تو آبروی نظام را بردی، تو می خواستی به بهانه نماز عید فطر مردم را به خیابان آزادی بکشانی". آنها  که عصبانی و وحشت زده، غوطه ور در منجلاب تعصب بودند، نعره می زدند: "آن چه نماز فطری بود که می خواستی با تبلیغات ماهواره ها برگزار کنی؟!

ولی براستی این همه خشونت و کینه برای چیست؟

فرصتی برای رییس جمهور جدید ایران تا ثابت کند اصلاح طلب است

وال استریت ژورنال یک مقاله به تحریر  لیندا فرام و مایکل لدین روز دوازدهم مرداد ماه منتشر کرده است که ترجمه آن در ادامه آورده شده است .

دیپلمات های غربی در مراسم تحلیف روحانی در روز یکشنبه باید او را به چالش بکشند تا زندانیان سیاسی را آزاد کند.
مراسم تحلیف حسن روحانی به عنوان رییس جمهور ایران که در روز یکشنبه برگزار شد، امید های زیادی را در میان ناظران غربی زنده کرد که گویا دوران جدیدی از اعطای آزادی در جمهوری اسلامی فرا رسیده است. آقای روحانی ممکن است بتواند ثابت کند که طبق ادعای حامیانش، یک اصلاح طلب است، ولی در میان صدها مخالف رژیم که از جمهوری اسلامی گریزان شده اند و یا در زندان ها به بند کشیده شده اند، هرگز چنین احساس شادی و خوش بینی وجود ندارد. 

هفتمین زاد روز مبارز خستگی ناپذیر در زندان اوین