یک سال قبل ،
روز یکشنبه 10 دی ماه سید حسن کاظمینی بروجردی، کارمند بیمارستان شهدای
تجریش، یک روز پس از ملاقات مختصری با برادرش آقای حسین کاظمینی بروجردی
زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین، در یک مرگ ناگهانی و غیر مترقبه و مشکوک
جان داد. اما حکومت حتی اجازه مرخصی و حضور آقای حسین کاظمینی بروجردی بر
سر مزار برادرش را نداد و سعی کردند تا از اجتماع مردم جلوگیری کنند و اجازه دفن او را در مقبره خانوادگی ندادند و در
یک محل پرت و دور از انظار مدفون نمودند.سید حسن کاظمینی بروجردی، در دو دهه گذشته در مقابله با اسلام سیاسی برادرش را یاری کرد و با همه توانش، پیامهای صوتی و کتبی وی را به جامعه سرخورده از شعار دیانت ما عین سیاست ماست ابلاغ می نمود و در این بیست سال منازعه با مذهب دولتی خالصانه و مجاهدانه می کوشید و انواع تهدیدها و فشارها و خشونتهای رژیم فاشیستی را برجان می خرید و بارها مورد قهر و قساوت حکومت قرار می گرفت، بطوریکه وی را پیش ازموعد بازنشسته کرده و حتی مزایا و حقوق ایشان را قطع کرده بودند و اجازه کار و ارتباط بادیگران را نداشت و مرگ او در ادامه تراژدی و تداوم جنایات حکام نامشروع با این زندانی دگراندیش رخ داد.
دی ماه 1392
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر