بار دیگر قربانی آمد که
ملتی در قربانگاه تاریخ، هستی خویش را به سلاخان آدم خواری سپردند که به صغیر و
کبیرشان رحم نکردند و همگان را با شمشیر ظلم و درندگی و جفا سربریدند.
عید قربان است و سی و
پنج سال از فدیه مسلمینی می گذرد که فدای اعتقادات اسلامی خویش گردیدند و مورد
فریب نیرنگهای دزدان دین و توحید گشتند و زمام کشور مظلوم ایران را به گرگان
روحانی نما سپردند تا بهشت قیامت را در این دنیا دریافت کرده و شاهد یک زندگی ایده
آل و افسانه ای باشند.
عید قربان است ای
مسلمانان جهان، به داد مردمی برسید که تاوان باورداشتهای معنوی و الهی خویش را
میدهند و در یک استحاله وخیم و بی نظیر و استثنایی فکری و فرهنگی قرار دارند و آن
تراژدی اسفناک و هولناکی که پیامبر در وقت نزول سوره نصر برای مخاطبینش ترسیم
میکرد در حال وقوع می باشد که خروج دسته جمعی مومنان از حوزه ایمان و مذهب پدری،
تقویم عصر را لکه دار نموده و مجموعه زحمات و هزینه های رسالت و امامت را بر فنا
داده است
عید قربان است، ای
هموطن که در طول عمر این انقلاب، همه چیزت را از دست داده ای و به پیری زودرس
رسیده ای و جوانانت در آغوش اعتیاد و افسردگی و ناامیدی و بی انگیزگی، دست و پا
میزنند.
ای کاش خداوند به این گستردگی ضایعات و جنایات و
فجایع، بسنده می فرمود و بر این تقدیرات ایذایی و مرگ زا و مخل حیات، خاتمه می داد
و دلهای محرومین و مستضعفین و منتظرین را عافیت می بخشید. و در دفاع از عدالت و
حقیقت و کرامت، غول آهنین استبداد به ظاهر مذهبی را نابود می نمود.
امروز با آمار و ارقام
دهشتناک و تکان دهنده ای از خرابی ها و واژگونی ها و ناهنجاری ها ی اقتصادی و
اجتماعی و اعتباری و اعتقادی، مواجه هستیم که گرچه در فضای خفقان و سانسور و
دیکتاتوری دولتی از منظر عموم غایب است، اما آثار همه جانبه و غیرقابل اختفای آن
را در نقاط مختلف معیشتی و درمانی و تحصیلی و قضایی، مشاهده می نماییم
ای کاش سرمایه های
خداداده این مردم فلک زده، خرج بیگانگان نمی شد و جیب ایرانی خالی از ثروتهای ملی
نمی گشت. تا اکنون، وارث دردهای بی درمان و رنج های بی پاسخ و مرگهای زودرس و
ناگهانی نبودیم.
آفریدگارا، بر این رعیت
کتک خورده که با شلاق دیانت، دهها سال است که در روزمرگی بوده و آرزوی مردن های
سریع دارند، ترحم نما و به وعده های دیرینه ات در ارسال منجی موعود تعجیل فرما و
بر این مختصر علایق به جا مانده از محبت خودت در دلهای ایرانیان معتقد و موحد رحم
نموده و عرصه را بر ستمگران بی وجدان تنگ گردان و عیدی به ما مرحمت کن.
سید حسین کاظمینی
بروجردی
ایران – تهران – زندان اوین
مهر 1392
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر