افشین اسانلو۴۲ ساله،
برادر منصور اسانلو، از فعالان حقوق کارگری، ۳۱
خرداد ماه، بر اثر سکته قلبیای که در زندان رجاییشهر کرج به او دست داد درگذشت.
افشین اسانلو در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ در اعتراضهای خیابانی در ایران بازداشت و اردیبهشتماه سال گذشته به جرم «اجتماع غیرقانونی» به پنج سال زندان محکوم شد.
افشین اسانلو در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ در اعتراضهای خیابانی در ایران بازداشت و اردیبهشتماه سال گذشته به جرم «اجتماع غیرقانونی» به پنج سال زندان محکوم شد.
سهراب سلیمانی، مدیرکل زندانهای
استان تهران یکم تیر ماه خبر درگذشت این زندانی سیاسی را تائید کرد.
وی در گفتگو با خبرنگار ایسنا اظهار داشت، آقای اسانلو «روز ۳۰ خرداد در زندان رجاییشهر کرج و پس از ابراز درد در ناحیه قفسه سینه به بهداری زندان منتقل میشود»، « پس از معاینه و گرفتن نوار قلب، به بیمارستان شهید رجایی کرج منتقل میشود و پس از چند ساعت بر اثر سکته قلبی جان خود را از دست میدهد»، اما از بستگان نزدیک افشین اسانلو در گفتوگویی با رادیو فردا میگوید از کارکنان بیمارستان شنیده است، زمانیکه افشین اسانلو به بیمارستان آورده شد، زنده نبود.
وی در گفتگو با خبرنگار ایسنا اظهار داشت، آقای اسانلو «روز ۳۰ خرداد در زندان رجاییشهر کرج و پس از ابراز درد در ناحیه قفسه سینه به بهداری زندان منتقل میشود»، « پس از معاینه و گرفتن نوار قلب، به بیمارستان شهید رجایی کرج منتقل میشود و پس از چند ساعت بر اثر سکته قلبی جان خود را از دست میدهد»، اما از بستگان نزدیک افشین اسانلو در گفتوگویی با رادیو فردا میگوید از کارکنان بیمارستان شنیده است، زمانیکه افشین اسانلو به بیمارستان آورده شد، زنده نبود.
عدم رسیدگی مناسب پزشکی در زندانهای
ایران تا کنون باعث مرگ بسیاری از هموطنان ما در زندان ها شده است و نگرانی در
مورد سلامت زندانیان بیمار همواره مورد تاکید بستگان زندانیان بوده است. بدرفتاریها
از سوی نهادهای متولی در مورد همه زندانیان انجام می شود که البته در رابطه با
زندانیان سیاسی و عقیدتی بی توجهیهای عامدانه ی بیشتری دیده می شود. بسیاری از
زندانیان سیاسی عقیدتی همچون آقای محمد رضا پورشجری وبلاگ نویسی که در زندان حملهی
قلبی داشته و همچنین آقای کاظمینی بروجردی که مشکل قلبی ایشان براثر بی توجهی
مسئولین به بیماری ادم ریه تبدیل شده است و درد شدید در دست ها و پاهایشان نیز
دارند، همچنان از درمان محرومند.این در حالی است که عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان
بیمار در مغایرت کامل با قوانین داخلی و اصول حقوق بشری به خصوص مواد ۱۰۲، ۱۰۳ و ۱۱۳ از
آیین نامهی اجرایی سازمان زندانها بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر