درود بیکران تاریخ
نویسان زنجیرشده بر شما از اینکه نمی توانم این دردنامه را از درون سلول هولناکم
به دست یکایکتان برسانم عذر می خواهم به ناچار به صورت سرگشاده به بشریت معاصر
عرضه می نمایم.
اعضاء معظم کنفرانس غیرمتعهد ها
خانم ها، آقایان،
اینجانب، زندانی هفت ساله رژیم استبدادی ایران که بدون
دارو و درمان و وکیل در وضعیتی غیرانسانی به سر می برم به عنوان یک پیشوای الهی و
در مقام سخنگوی ملتی رنجور و فناشده و به یغما رفته، ورودتان را به کشور ماتم
زده و غارت گشته ایران، خوش آمد می گویم.
مسئولین انسان دوست غیرمتعهد
شما که قائل به استقلال در تفکر سیاسی هستید و مواضعی
جدا از شرق و غرب دارید، آیا تعهدات وجدانی و عاطفی و بشری را پرچم خویش نساخته
اید؟
آیا ملزم به دفاع
از خلقهای تحت ستم و زیر چکمه دیکتاتور رفته، نمی باشید؟
چگونه با همکاری هایتان با حکام مستبد و خون آشام حاکم
بر ایران، صحه بر خودکامگی های آنها می گذارید؟
آیا از خود نمی پرسید که چگونه در تمامی جهان، اعتراض
ملتها به بیکاری و فقر و خفقان، فراگیر است، اما در این مملکت، صدایی از رعیت
مظلوم و بی پناه در نمی آید؟
گارد آهنین مدعیان اسلام خواهی، تمام منازل مردم را
تحت پوشش استراق سمع و تفتیش دائمی قرار داده اند و هر فریاد حق طلبانه ای را در
نطفه خفه میکنند.
شما امروز به کشوری آمده اید که در رده بالای ثروتهای
خداداده قرار دارد، اما مردمش زیر خط فقر
زندگی می کنند، حکومت فعلی ایران به چه چیزی، غیرمتعهد است؟
اینها روز اول با شعار بهشت سازی در ایران آمدند و
اکنون جهنمی از رنج و آزار و فلاکت عمومی را عرضه کرده اند، همت اصلی دست
اندرکاران این رژیم، سنگرسازی در کشورهای همجوار است و ایجاد تسلیحات سنگین و
فرامحیطی، منتظر همدردی هایتان هستم.
سید حسین کاظمینی بروجردی
زندان اوین -
تهران - ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر