28 مرداد؛ شکست ملت ایران در راه رسیدن به آزادی و دادگری

 روزهای پایانی مرداد یادآور یکی از رخدادهای تاریک و تلخ تاریخ معاصر ایران است : کودتای 28 مرداد 1332 و سقوط دولت ملی مصدق ؛ که به گونه ای می توان آن را شکست ملت ایران در راه رسیدن به آزادی و دادگری دانست.
خدمات عمومی و فعالیتهای سیاسی و اجتماعی دکترمصدق تا مقاطع تاریخی بی انتهایی وی را نزد ملت ایران، به عنوان یک میهن دوست غیرتمند، مدافع قانون اساسی، منادی سکولاریسم و یکی ازمعدود سیاستمداران درستکارایرانی مشهورکرده است.

مصدق بعد ازتشکیل دولت اقدامات اصلاح طلبانه ای انجام داد؛ قوانینی برای بهبود وضع دهقانان و کارگران وضع کرد، اصلاحاتی در سازمان های آموزشی و بهداشت عمومی کشور به انجام رساند، نظام درآمدهای دولت و دستگاه قضایی را بازسازی کرد. تلاشهایی برای دموکراتیک کردن سیاست و عدم تمرکز قدرت سیاسی و تقسیم آن به انجام رساند.

اینکه امروز پس از گذشت افزون بر شصت سال ملت ایران مصدق را از مفاخر ملی تاریخ میهن می داند و یادش را تداوم مسیر آزادیخواهی و سکولاریسم می داند، نمایش این حقیقت است که نهضت آزادیخواهانه ی ملت ایران همچنان زنده است. نماد مصدق امروزه نمایش اهرم مقاوم در برابر تمامیت خواهی و دیکتاتوریهای کنونی می باشد.

امروز هر ایرانی آگاه میداند که جمهوری اسلامی فرزند نا خلف دیکتاتوری ولایت فقیه می باشد.که دستمایه ی آن تعطیلی مشروطه خواهی، سکون سیاسی و تمرکز قدرت و عدم چرخش آن میان نخبگان سیاسی و شکنجه و اعدام مخالفان، جو سیاسی کنونی را به خشونت کشیده است . خشونتی که حکومت خونین دینی را بدنبال داشته و بر اساس گزارهای مذهبی شهروندان را از حقوق مدنی و حیاتی محروم و معدوم می کند.

کودتای ۲۸ مرداد که به حکومت قانونی و ملی دکتر مصدق پایان داد یادآور استقرار خودکامگی و تمامیت خواهی در ایران است. امروزه مسئولیت آزادیخواهان و نخبگان سیاسی و مدنی آگاهی و روشن نمودن اهمیت و ارزش سکولاریسم برای رسیدن به حاکمیتی مردم نهاد برای آینده ایران و ارائه پیشنهادات و خواسته ها برای تحقق آن است. چنانچه قاطبه ی ملت توجه نداشته باشند که خودکامگی و دیکتاتوری سرمنشاء جهالت ها و جنایت ها است و برای دموکراسی، جدائی دین از حکومت، رعایت حقوق و آزادی های مدنی آنطور که لازم است مبارزه نکنند و در این راه موفق نباشند، ایران راه به سوی آینده ای روشن نخواهد برد.

پاینده و پیروز باد مبارزان و تلاشگران استقرار آزادی، دمکراسی و حکومت سکولار در ایران