نامه آقای کاظمینی بروجردی به رئیس جمهور روسیه

حضور محترم جناب پرزیدنت
آقای ولادیمر پوتین، رئیس جمهور روسیه،
درود بر شما، از اینکه نمی توانم از میان قفسم، رنج نامه  خصوصی و دفتر درد عمومی را به دستتان برسانم عذر می خواهم و به ناچار برای درج در تاریخ معاصر جهان، آن را به صورت سرگشاده به اوراق ماندگار تقویم عصر می سپارم تا شاید پژواکش، به کاخ کرملین برسد و اعصاب انسانی را به حرکت در آورد و وجدان را به محکمه  قضاوت بیاورد.

آقای رئیس جمهور،

من یک روحانی مستقل می باشم که هفت سال قبل ، به تصویب اطلاعات ویژه روحانیت، یک لشکر بزرگ متشکل از نیروهای نظامی و انتظامی و اطلاعاتی، به منزلم هجوم آوردند و صدها نفر از خانواده و اقوام و نزدیکانم را مصدوم و مجروح نمودند و بالغ بر هزاران نفر را به زندان بردند و در بندهای مخوف و مخفی اوین، شکنجه کردند از جمله نوه شش ماهه ام را آزار می دادند تا از مادرش اعتراف بگیرند.

مادرم را که پیرزن موحدی بود زیر فشار و اذیت کشتند تمام این تهاجمات به خاطر خفقان اعتقادی و سانسور مذهبی بود و جرم این زندانی، عدم وابستگی به دین دولتی و ناهماهنگی با مذهب حکومتی است که سالها در وضعیت مرگ تدریجی قرار گرفته ام و بدون درمان و دارو و وکیل، لحظات اسفناکی را طی می نمایم .

آقای رئیس جمهور، حکام ایران به اتکا به شما اموال مردم را غارت می کنند و ایرانی ثروتمند را به خاک سیاه نشانده اند.

اگر به آمار واقعی  و ارقام حقیقی از بدبختی این ملت آگاه شوید هرگز لحظه ای از این رژیم ضد انسانی حمایت نمی کنید.

شما به خوبی می دانید که کشور ما، به لحاظ ذخائر طبیعی و سرمایه های ملّی در رده بالای جدول کشورهای ثروتمند قرار دارد ولی با خبرید که اهالی این مملکت به طور عموم در فقر زندگی می کنند؟

آقای رئیس جمهور، شما یک خداپرست و میهن گرا هستید، آیا حاضرید پشتیبانی شما از هیئت حاکمه ایران به قیمت انهدام این  مرز و بوم تمام گردد؟

اکنون مردم زمین خورده و بیمار و مجروح ایران، شما را مقصّر اصلی در فنای خود می دانند، بیکاری و اعتیاد و طلاق و سرخوردگی و امراض روحی و جسمی، بیلان کار سی و سه ساله ی این انقلاب است، همانگونه که امروز قضاوت سنگینی از عملکرد کمونیستها در هفتاد و دو سال حاکمیت بر جهان در وجدانهاست فردا نیز افعال شما به داوری نسلهای بعد خواهد رسید.

سید حسین کاظمینی بروجردی   

ایران – تهران- زندان اوین 

تیرماه 1391- ژوئن 2012