آیت الله های معترض، مقاله ای از خانم میشل بوث

میشل بوث ( نویسنده و فعال حقوق بشر):

"حکومت ایران که مظهر اسلام حکومتی است، به مدلی بی مانند برای بی عدالتی و خشونت، تبدیل شده است."

دشمنان جمهوری اسلامی:

"حرکت اعتراضی شهروندان در دفاع از حقوقشان و بر علیه بی عدالتی و ظلمی است که از سیستم حاکم متحمل می شوند. چنین حرکتی از دیدگاه مذهبی نه تنها جایز است، بلکه در بعضی موارد و شرایط واجب نیز می باشد."

آیت الله سید حسن کاظمینی بروجردی یک زندانی سیاسی در ایران است که از سال 2006 در زندان اوین حبس گردید. آقای بروجردی به عنوان یک منتقد سرسخت جمهوری اسلامی به دفاع از دموکراسی، حقوق بشر، آزادی مذهبی و جدایی دین از سیاست پرداخته است. او با ولایت فقیه که در رأس حکومت فقهای مذهبی در ایران است، مخالفت می ورزد.

او یک رهبر مذهبی پرطرفدار است که حکومت، آموزه های او را تهدیدی جدی برای خود می داند. پس از بازداشت موقت در سال 2004، بروجردی از برگزاری سخنرانی منع گردید و به او دستور داده شد که تمام تماس های خود را با هوادارانش قطع نماید. با وجود این محدودیت ها، او سخنرانی های عمومی را ادامه داد که در نهایت حکومت او را به عنوان یک دشمن جمهوری اسلامی زندانی نمود.

دادسرای ویژه روحانیت، او را در یک دادگاه محرمانه بدون حضور وکیل مدافع به علت مخالفت با حکومت و اقدام علیه نظام به مرگ محکوم کرد. کیفرخواست صادر شده بعد ها به 11 سال حبس کاهش یافت. اکنون سلامتی آقای بروجردی در اثر تحمل شکنجه های مداوم در زندان، به خطر افتاده است.

آقای بروجردی در نامه ای سرگشاده به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد چنین می نویسد:

"هر شهروند ایرانی زخم هایی از رفتار غیر انسانی و بی عدالتی حاکم بر تن دارد. امروز حکومت ایران که مظهر اسلام حکومتی است، به مدلی بی مانند در گسترش بی عدالتی و خشونت در سراسر جهان، تبدیل شده است."

علی پایدار یکی از طرفداران آقای بروجردی، وب سایت بام آزادی را برپا کرده است که به عنوان یک پایگاه اینترنتی، اخبار مربوط به وضعیت ایشان در زندان را انتشار می دهد. من از وی پرسیدم:

 چرا آقای بروجردی از دیگاه مقامات یک تهدید به شمار می رود؟

"از آنجا که آقای بروجردی به شدت به جدایی مذهب از حکومت معتقد می باشد و تلاش زیادی در پیاده سازی  این رویکرد در ایران نموده است، بنابراین تهدیدی بر علیه رژیم محسوب می گردد. عقاید مترقی او پایه های رژیم و بقای آن را زیر سوال می برد. این اغراق نیست که بگوییم در حال حاضر این رژیم از هیچ زندانی سیاسی به اندازه آقای بروجردی در هراس نیست، زیرا او یک روشنفکر مذهبی است که با داشتن دانش وسیع در مورد اصول اسلام، ایرادهای جدی به مقامات رژیم ایران وارد کرده است."

هنگاهی که احمدی نژاد ادعا کرد در انتخابات سال 2009 پیروز شده است، ایرانی ها به خیابان ها ریختند و بزرگترین تظاهرات مخالفت آمیز خود را از زمان انقلاب سال 1979 به نمایش گذاشتند. پاسخ حکومت به حرکت اعتراضی مردم بسیار شدید بود. 4000 نفر از تظاهرکنندگان بازداشت شدند و 200 نفر از آنها در زندان ماندند. 10 نفر از آنها به اتهام محاربه با خدا به اعدام محکوم شدند. زندانیان اغلب بدون تماس با وکلا و یا اعضای خانواده حبس شده اند و تحت شکنجه قرار دارند.

برخی از سایر علماء مذهبی نیز در مخالفت با ظلم، سخن گفتند. برای یافتن اطلاعات بیشتر در مورد آنها، با وبلاگ نویس و روزنامه نگار ایرانی آقای امید معماریان صحبت کردم. او به طور گسترده ای در مورد وضعیت سیاسی و حقوق بشر ایران از سال 2002 می نویسد. معماریان می گوید که چند رهبر مذهبی در ایران هستند که با سیاست های سرکوبگرانه حکومت اسلامی موافق نیستند. دو نمونه از آنها آیت الله صانعی و آیت الله دستغیب هستند.

دفاتر آقایان صانعی و دستغیب به علت مخالفت با حکومت مورد حمله قرار گرفت. احتمالا اعضای بسیج مسئول این حملات هستند. معماریان در مورد آقایان صانعی و دستغیب گفت: هر دو آنها منتقد و در انتقاد خود جدی هستند، بنابراین رژیم به دفاتر آنها حمله کرد تا ارتباط آنها را با طرفدارانشان قطع کند.

آقایان صانعی و دستغیب تاکنون حبس نشده اند، ولی حکومت ایران آیت الله صانعی را از ارتباط با مقلدین خود منع کرده است. آقای صانعی از عملکرد معترضان حمایت کرده و بر علیه احکام اعدام که از طرف دادگاه انقلاب صادر شد، سخن گفته است. من از طریق ایمیل با او تماس گرفتم و از او پرسیدم:

آیا اعتقاد دارد که اعتراضات به معنای جرم بر علیه خدا و جمهوری اسلامی است؟

 وی در پاسخ گفت: "مردمی که به عملکرد و تصمیمات رژیم حاکم اعتراض می کنند و اعتراض خود را  نشان می دهند، به هیچ وجه محارب نیستند. از آنجا که عملکرد آنها دفاع از حقوقشان و بر علیه بی عدالتی و ظلمی است که از رژیم حاکم متحمل می شوند. چنین عملی نه تنها جایز است، بلکه در بعضی از شرایط و موارد واجب نیز می باشد."

آیت الله بروجردی در ماه نوامبر طی یک بیانیه از زندان اوین، گفت: " اکنون که رهبران تئوری ایران، همه اعتبار داخلی و بین المللی خود را از دست داده اند، آنها طرحی ریخته اند تا تمام زندانیان عقیدتی سیاسی را به هر طریق ممکن از بین ببرند. از آنجا که هیچ ناظر بین المللی و یا بازرس داخلی، مجاز نیست که از زندان ها بازدید کند، تلاش های مختلف در راستای تهدید و قتل زندانیان مخالف رو به افزایش است."

مدت کوتاهی پس از آن پیام، شش نفر از طرفداران وی بدون هیچ اتهامی بازداشت و زندانی شدند.

بر طبق بیانیه کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، حکومت به طور دیوانه وار  در هر 9 ساعت یک زندانی را به قتل می رساند. بسیار مشکل است که تعیین کنیم چه تعداد هستند و چه کسانی هستند چرا که اعدام ها مخفیانه انجام می شود. این شرایط بسیار شبیه به سال 1988 است، هنگامی که کمیسیون مرگ به طور تخمینی دستور کشتار 5000 زندانی را  صادر کرد.

معماریان می گوید این رژیم باقی نخواهد ماند. اکثریت مردمی که اکنون در ایران زندگی می کنند، به جمهوری اسلامی رای نمی دهند. آنها قانون اساسی را تایید نمی کنند و جمهوری اسلامی را به عنوان یک اصل و نهاد سیاسی نمی پذیرند. آنچه که حکومت انجام می دهد، یک راه حل درازمدت نیست. حکومت نمی تواند دائما منتقدین، روزنامه نگاران و وکلا را دستگیر کند و به زندان بفرستد.

علی پایدار می گوید: "جنبش اعتراضی به دلیل وجود حکومت استبدادی در ایران تاکنون زنده است. حرکت اعتراضی مردم پاسخی به سه دهه سرکوب، کشتار و اعدام می باشد و بسیار غیر منصفانه است که بگوییم مردم فقط به نتایج انتخابات اعتراض کرده بودند. اگر ما به صدای اعتراضات پس از انتخابات اخیر گوش کنیم، خواهیم شنید که مردم ایران خواستار تغییر رژیم ولایت فقیه هستند. من با قاطعیت می گویم که مردم ایران فقط منتظر یک زمان مناسب و فرصت هستند."

جامعه بین المللی از جمله کانادا تلاش کرده اند تا به ایران برای اصلاح وضعیت حقوق بشر فشار وارد آورند.
 سخنگوی وزات امور خارجه کانادا خانم لورا مارکل می گوید: "ما همچنان ایران را فرا می خوانیم که به تعهدات داخلی و بین المللی خود پایبند باشد و به انجام وظایفش در قبال شهروندان خود و مردم جهان و حفظ احترام آنها اطمینان دهد."

گزارش های متعددی از نقض حقوق انسانی افراد خاص مانند آیت الله بروجردی و طرفداران او انتشار یافته است. برای هشتمین سال پی در پی، کانادا مجددا تلاش های بین المللی موفقیت آمیزی در کمیته مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عمل آورد تا در مورد شرایط حقوق بشر در ایران تصمیم موثری اتخاذ گردد. دولت کانادا در مقابل نقض حقوق بشر در ایران، تبعیض علیه زنان و نبود مقررات مناسب در مورد برخورد با زندانیان در کنار مردم ایران پابرجا ایستاده است.

آقای بروجردی می گوید: " دوستی، تفاهم و اتحاد باید در بین تمام انسان ها در سراسر جهان برقرار شود. هر نوع جنگ و خونریزی تحت هر عنوان به ساحت انسانی خدشه وارد می آورد."

خانم میشل بوث مادر سه فرزند و دانشجوی ارتباطات در دانشگاه کنکوردیا است. او روزهای زیادی را در   نویسندگی و همچنین در زمینه اکتشاف محوطه باستانی کوهستان لورنسیا می گذراند.

دانلود فایل Pdf

http://www.upstreamjournal.org/