به گزارش فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران از 23 اسفند 1388 تا کنون 4 ماه تمام است که آقای بروجردی، از حق ملاقات حضوری محروم می باشد و از آنجا که ایشان بر اثر شکنجه ها و عدم درمان، بخش عظیمی از بینائی خود را از دست داده، لذا ملاقات کابینی را نیز نمی پذیرد.بديهي است هفته اي نيم ساعت ملاقات حضوری با خانواده براي یک زندانی که 4 سال پیاپی بدون حتی یک روز مرخصی، تحت انواع شکنجه های روحی و جسمی قرار داشته، بسيار لازم و ضروريست، ولي مستبدين حاكم بر ايران براي آزار بيشتر مخالفين خود، آنها را از اين حداقل حقوق اوليه نيز محروم مي كنند.
مسئولین تا کنون توضیح رسمی درباره قطع ملاقاتهای این دگراندیش زنداني نداده اند. ولی بنابر گزارشات موثق از دادگاه ویژه روحانیت، بعد از انتشار گسترده رساله آقای بروجردی در رد ولایت فقیه و بيانيه هاي اعتراضي در محكوم كردن جنايات سردمداران نظام و افشای نقض حقوق بشر در زندانهای ایران، محدوديتها بر وي افزايش يافت و حتي به منظور قطع کامل ارتباط با بیرون از زندان، موضوع تبعید ایشان به مکانی متروکه و دورافتاده مطرح گرديد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر