اجازه ندهیم عباس امیر انتظام و آیت اله بروجردی بدست فراموشی سپرده شوند

دنباله: با وجود اختناق و سرکوب شدید و وحشیانه ای که رژیم حاکم بر ایران در سرزمین ما برقرار نموده، شور و شوق مبارزه و جوشش ضد استبدادی ملت ما، با وجود یک رکود موقت، همچنان در حال غلیان، زنده و پایدار است.

نسل جوان ما پرچم مبارزه را به دست گرفته و در راس جنبش، به پیشروی، گاه سریع و گاه آهسته، ادامه میدهد.

نباید بگذاریم که در این شور و شوق مبارزه، قهرمانان استقامت و قدیمی سرزمینمان که جمهوری اسلامی آنها را یا خانه نشین و یا در کنج زندان محبوس نموده مورد بی توجهی و فراموشی قرار گیرند، یعنی همان چیزی که هدف جمهوری اسلامی از به بند کشیدن این عزیزانمان مد نظر داشته.

عباس امیرانتظام و ایت اله کاظمینی بروجردی، گذشته از جایگاه سیاسی و اجتماعی متفاوتشان، باشهامتی بی نظیر،بدون هیچگونه کم و کاست و ابهامی، با شفافیت تمام از جدائی حکومت از مذهب و دموکراسی و آزادی دفاع نموده و حکومت زور و اختناق را محکوم نمودند. آقای امیر انتظام (قدیمی ترین زندانی سیاسی ایران) بیش از سی سالست که در بدترین شرایط در زندان مورد شکنجه و آزار قرار گرفته و اخیرا مدتیست که از مرخصی استعلاجی استفاده نموده و برگشت به زندان مانند شمشیر داموکلس بر بالای سر ایشان اویزان است.

بعد از اینکه آیت اله کاظمینی بروجردی علنا با حکومت مذهبی به مبارزه برخاست و بر روی بام خانه اش، اعتقاد خویش را به جدائی حکومت از مذهب اعلام نمود درحقیقت رژیمی را به چالش کشید که به نام مذهب دستش تا مرفق به خون آلوده است.

ما بدینوسیله استقامت و پایداری مهندس عباس امیر انتظام، در دفاع از آرمانهای ملی خود را ارج میگذاریم. و همچنین زندانی نمودن و شکنجه های غیر انسانی آیت اله بروجردی را به شدت محکوم مینمائیم.

ما دست این قهرمانان استقامت و پایداری، وهمچنین سایر مبارزان راه آزادی کشورمان را که در کنج زندانهای رژِیم در بدترین شرایط بسر میبرند را از دور میفشاریم و هر گز مبارزات آنها را فراموش نخواهیم نمود.

پشتیبانان راه شاهزاده رضا پهلوی

2010.05.04