عريضه اي براي زندانيان و عزيزانشان در تعطيلات نوروز

تعطیلی ملاقاتهای زندانی با خانواده اش در ایام نوروز، ظلم مضاعفی بر روح و جسم همسر، فرزندان و عزیزان شخص بازداشت شده است که مغایر با اصول بشردوستانه مي باشد؛ به ویژه برای کسانی که طی سالهای متمادی در حبس بوده اند و ایام طولانی از بازداشت آنها در بندهای ایذائی می گذرد. حقوق بشر جهاني ایجاب می کند که هرچه زودتر به این ستم شکننده خاتمه داده و ترتیب دیدار گرفتاران سلول، میله، قفل و ديوارهاي بلند را با بستگانشان بدهند تا نشاني از ترحم ديني و تفقد مذهبي حاكم ديده شود و دلهاي هزاران مصيبت زده فراق و جدائي، عافيت يابد و عيدي اندكي به محنت زدگان قضائي داده شود .

صیحه زنم دم به دم، وای حقوق بشر                   بند پر از ابتلا، هرچه بدیدم ضرر

ناله کنم صبح و شب ، وای حقوق بشر      درد به هر عضو من، کو که طبیبی به بر

قاضی جلاد را نیست ترحم به سر                اوین قفس شد به ما ، وای حقوق بشر

نگر که سلول را، ساس و شپش شد شرر        سردی بهمن زند، شیشه مرا بر کمر

حرف حسابی نزد، محکمه ام در اثر            حبس به اعمال سخت، وای حقوق بشر

عمر مرا بین که داد، محبس من بر هدر            داد زنم زیر مشت، وای حقوق بشر

حقّ مرا زیر پا، نهاده آن بی پدر                    بی کس و یارم دگر، وای حقوق بشر

می زندم با لگد، نقش زمینم دمر                 عرضه کنم حال خود، وای حقوق بشر