سناریوی اعترافات ساختگی و فیلم های مونتاژی در ایران***
کمیته گزارشگران ال یاسین: اعترافات دروغین و اقرارهای تحت فشار ِ زندانیان سیاسی و عقیدتی در مقابل دوربین در ایران، امری جدید و ناشناخته نیست. نزدیک به 80 سال است که این شیوه تواب‌سازی در دستگاه‌های امنیتی ایران ریشه دوانده و علیرغم افشاگری گسترده و نخ‌نما شدگی، به حیات خود ادامه داده است و ماموران امنیتی با سماجتی غیر عقلانی، پروژه‌های اعتراف‌گیری را ادامه می‌دهند و هر چند مدت یکبار فرد تازه‌ای را به پای دوربین‌های تلویزونی می‌کشانند.
اين نوع اعتراف گيريها بيشتر نشانه ضعف و ناتواني حكومت است و البته فاصله زمين تا آسماني ماهيت اينان با فرهنگ رسولان و امامان آسماني
پاسخحذفپيامبر فرموده به متهم سخت نگيريد و با خشم گيري و تهديد و زور نميتوان از آن اعتراف گرفت و چنين اعتراف گيري وجاهت و مشروعيت ندارد .
پاسخحذفتو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل
حكومتي كه خود را در خطر سقوط ميبيند هيچ عملي را بر اساس تعقل انجام نميدهد. اينگونه اعتراف گيري بي فايده هم يكي از همين گونه اعمال است.
پاسخحذفاز کمیته گزارشگران ال یاسین بسیار سپاسگذاریم از تدوین و درج چنین مطلبی که ذهن بسیاری از خوانندگان را روشن میکند.
پاسخحذفسلام
پاسخحذفاین حکومت با این متد وحشیانه برای تشویش افکار عموم، نه تنها به نتیجه ای نمیرسد بلکه زیر سئوال هم میرود.
حتی خود رژیم هم میداند که این کار بیهوده ای است وگرنه بعد از اعتراف گیری دروغین باید آنها را آزاد میکردند ولی نمیدانم که چرا باز به اینکارشان ادامه میدهد!!
پاسخحذفشکنجه دادن برای این جنایتکاران یک اعتیاد است و هر کاری را با این روش میپسندند چه به هدف خود برسند و چه نرسند.
پاسخحذفشهاب از اهواز