سناریوی اعترافات ساختگی و فیلم های مونتاژی در ایران***
کمیته گزارشگران ال یاسین: اعترافات دروغین و اقرارهای تحت فشار ِ زندانیان سیاسی و عقیدتی در مقابل دوربین در ایران، امری جدید و ناشناخته نیست. نزدیک به 80 سال است که این شیوه تواب‌سازی در دستگاه‌های امنیتی ایران ریشه دوانده و علیرغم افشاگری گسترده و نخ‌نما شدگی، به حیات خود ادامه داده است و ماموران امنیتی با سماجتی غیر عقلانی، پروژه‌های اعتراف‌گیری را ادامه می‌دهند و هر چند مدت یکبار فرد تازه‌ای را به پای دوربین‌های تلویزونی می‌کشانند.
۷ نظر:
اين نوع اعتراف گيريها بيشتر نشانه ضعف و ناتواني حكومت است و البته فاصله زمين تا آسماني ماهيت اينان با فرهنگ رسولان و امامان آسماني
پيامبر فرموده به متهم سخت نگيريد و با خشم گيري و تهديد و زور نميتوان از آن اعتراف گرفت و چنين اعتراف گيري وجاهت و مشروعيت ندارد .
تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل
حكومتي كه خود را در خطر سقوط ميبيند هيچ عملي را بر اساس تعقل انجام نميدهد. اينگونه اعتراف گيري بي فايده هم يكي از همين گونه اعمال است.
از کمیته گزارشگران ال یاسین بسیار سپاسگذاریم از تدوین و درج چنین مطلبی که ذهن بسیاری از خوانندگان را روشن میکند.
سلام
این حکومت با این متد وحشیانه برای تشویش افکار عموم، نه تنها به نتیجه ای نمیرسد بلکه زیر سئوال هم میرود.
حتی خود رژیم هم میداند که این کار بیهوده ای است وگرنه بعد از اعتراف گیری دروغین باید آنها را آزاد میکردند ولی نمیدانم که چرا باز به اینکارشان ادامه میدهد!!
شکنجه دادن برای این جنایتکاران یک اعتیاد است و هر کاری را با این روش میپسندند چه به هدف خود برسند و چه نرسند.
شهاب از اهواز
ارسال یک نظر