بام آزادی

نقدي بر بي توجهي حكومت نسبت به آراء ملت

مطابق آمار اعلام شده حكومتي، نزدیک به چهارده میلیون نفر به عدم کفایت ملی و مردمی احمدی نژاد رأی دادند و کاندیدای آنها رسماً در برابر دوربین زنده تلویزیون که تمامی مردم ایران و بسیاری از بینندگان در جهان می دیدند، او را دزد، دروغگو، خائن، مستبد و مکار خواند و یک میلیون نیز آراء دو نامزد دیگر بود که آنها هم احمدی نژاد را فاقد صلاحیت ریاست جمهوری می دانسته اند و ایضاً نیم میلیون آراء باطله که قطعاً ناسزا و اهانت و فحش به حکومت بوده و بعلاوه بیست درصد از کل واجدین شرایط رأی دهندگی که از آمدن به پای صندوقهای رأی امتناع کردند و با نیامدنشان، اعلان انزجار از اصل رژیم دیکتاتوری نمودند.

محاسبه تمامی این آمار و ارقام، بيش از بیست میلیون نفر را در تمامی کشور شامل می شود، حالا چگونه به قسمت عظيمي از ملت، اجازه راهپیمایی و تظاهرات نمی دهند؟ این چه دموکراسی دینی است که با خواسته انبوهی از اهالی معترض ایراني، برخورد خشونت آمیز می نمایند و مورد تهدید قرار می دهند؟ چرا از فریادهای ایشان می ترسند و آنها را اغتشاشگر و اوباش می خوانند؟ و تازه این مباحث در زمانی است که رفراندوم، با آزادی مطلق و نظارت نمایندگان جامعه و صالحین از مردم برگزار گردد نه آنکه حاکم بر شورای نگهبان، یعنی جنتی، در نماز جمعه منعقد در حین زمان تبلیغات ریاست جمهوری، موضع گیری علنی به سود احمدی نژاد کرده و از او تعریف می کند! البته تجدید ریاست احمدی نژاد را به فال نیک می گیریم، زیرا که ادامه سرکوب و استبداد، سبب تسریع در فروپاشی حکومت فعلی خواهد شد که اگر او به جای خاتمی آمده بود اکنون در این باتلاق کشنده جمهوری اسلامی زندگی نمی کردیم و خیلی زودتر از اینها مردم غارت شده و نابود گشته، رها می شدند و میهن مظلوم، از این اسارت آزاد می گشت.