۱۳۸۷ شهریور ۲۷, چهارشنبه


مصاحبه ی انجام گرفته در زندان اوین با
آیت الله سید حسین کاظمینی بروجردی درباره مسائل مختلف جهان

این مصاحبه در داخل بند روحانیت در زندان اوین و در ابتدای سال 87 توسط یک زندانی سیاسی از کرج به نام احمد نجفی مجتهدی که به اتهام انتشار کتابی علیه خامنه ای محکوم شده بود انجام گرفته که به صورت سؤال و جواب مطرح گردیده است که به سمع و نظر رسانه های بین المللی می رسد:
1- آیا این حکومت را مشروع و قانونی می دانید؟
خیر . زیرا که بر اساس فریب ملّت ایران، انجام گرفت و با وعده های سراسر دروغ، شکل یافت و سپس با نقض آشکار و علنی تعهدات بنیانگذارش، ادامه یافت. در اصول آن، استقلال، آزادی، جمهوری و اسلامی، هرگز تحقق نیافت و در فروع آن، که قرار بود اموال کشور ، به مردم واگذار شود به خلاف رسید و اکنون، رعیت ایرانی با دردست داشتن بالاترین آمار و ارقام در ثروتهای ملی و طبیعی، فقیرترین ملت در دنیاست که محاسبات اقتصادی در دخل و خرج های حکومتی، کاملا سرّی می باشد و چنانچه بگویند اکثریت مردم در سی سال قبل، خواستار تشکیل رژیم اسلامی بوده اند، الان نیز اکثریت قاطع خلایق ایران زمین ، خواهان برقراری نظامی غیردینی می باشند که با یک رفراندوم که در زیر نظر سازمان ملل انجام گیرد و یا یک راهپیمایی آزاد و همگانی که با ضمانت و امنیت مجامع حقوقی و انسانی جهان شکل گیرد، این ادعای اصولی ثابت می گردد.
2- آیا از دولتهای بزرگ انتظار کمک دارید؟
باید موازنه قدرت، بین ملت و حکومت ایران انجام گیرد، تا مردم این مملکت که صاحبان و وارثان این آب و خاکند به حقوق مشروعه و مقرره و مثبوته خویش برسند. اکنون استیلای ناعادلانه و نابرابر و ناروایی از ناحیه رژیم سیاسی ایران بر مردم مفلوک و مغضوب این کشور برقرار است که نتیجه اش، نفی آزادی و محو استقلال و فقدان آسایش و اتمام توانمندی مالی و جانی و اعتباری این رعیّت شرافتمند و نیکوکار است.
3- حقوق و حدود زنان را شرح دهید :
زن، شریک مرد در اداره امور خلقت است . زنان، از همان موقعیّتی در آفرینش برخوردارند که مردان به دست آورده اند و هر قانونی که شخصیّت و تمامیّت اعتباری ایشان را نقض کند بی ارزش است . تمامی احکامی که باعث سرشکستگی و اُفت زنان می گردد ناقض حقوق بشر است . هر نوع حصر و حدّی که موجب تقلیل کامیابی آنها در زندگی شود، غیر قابل احترام و اجراست. میادین کاری و علمی و اجتماعی به هیچ وجه برای آنها، نباید ایجاد تنگنا و محدودیت نماید.
4- درگیری بین فلسطین و اسرائیل را چگونه تحلیل می کنید ؟
بنی اسرائیل ، از قدیمی ترین قبایل منطقه خاورمیانه است که اسنادش در کتب آسمانی می باشد . از دیرباز، نژاد عرب و عبری که از یک ریشه اند در تمامی مناطق شامات که عبارت است از فلسطین و اردن و حجاز و سوریه و عراق و لبنان، با یکدیگر در صلح و آرامش، به سر می بردند و با هم تجارت و رفاقت می ورزیدند و نباید از یاد بُرد که همه سکنه این ممالک از فرزندان ابراهیم پیامبرند و لذا، هر گونه تنش و درگیری، ضربه به اصل خویش و جدایی از ریشه هاست . باید دوستی و اتحاد و تفاهم بین همه انسانهای روی زمین، ایجاد شود و هر ملّتی با آئین و روش خود، به تکامل و ترقی برسد. هرگونه جنگ و خونریزی به هر عنوان و دلیل روح بشریت را آزرده می سازد.
5- نسبت به سایر ادیان و مذاهب موجود در جهان، چه دیدگاهی را دارید ؟
هر آیینی که آدمی را اصلاح کند و او را از مظاهر حیوانی دور نماید و احساس پاکش را تشدید گرداند، مورد تأیید من است . هر دینی که فطرت بشری را به آزادگی و عدالت برساند و توحش و خشونت را از او سلب گرداند ، اعتقادی نیکو و محترم است . مذهبی که از جنگ و جدال و قهر و استبداد ممانعت می کند محبوب و منظور من می باشد و من فکر نمی کنم که خداوند مهربان و عزیزی که معرفتش را دارم، هرگز پیامبری را برای آزار جامعه بفرستد و یا در کتابش امر به شکنجه مردم نماید . معتقدات معنوی ، به دور از هرگونه تعرّض به اجتماع می باشد.
6- خواهان چه نوع رژیم سیاسی و حکومتی در ایران می باشید؟
حکومتی که جمهوریت را بر هر چیز دیگر ترجیح دهد . سیستمی که اداره اش در دست تمامی ملت باشد و نمایندگان مردم از هر فکر و فرهنگی ، نقش فعّال و فیزیکی در مدیریّت کشور داشته باشند . دولتهای آن به حق، خدمتگزار جامعه باشند و نه با شعار، اجتماع را بفریبند . دولتمردانی که خلق ایران را صاحبخانه بدانند ، مالک تمامی ثروت کشور بشناسند ، هر اندیشه ای را محترم بدارد ، تکیه گاهش زندان نباشد ، سرکوب نفوس را کنار بگذارد ، آزادی های مدنی را قبول کند ، تابع خواست و منافع ملی باشد ، از تفتیش افکار بپرهیزد ، حافظ آبرو و اعتبار ایرانی باشد ، از ایجاد قوانین و احکامی که به مردم ذلت، نکبت و خفت و خواری می دهد دور شود ، ایران را به گونه ای بسازد که در آن فقیری پیدا نشود ، اجاره نشینی نباشد ، بیماریها تقلیل یابد ، افسردگی ها و ناامیدی ها نابود شود ، سرخوردگی و یأس و طلاق مشاهده نشود .
7- آیا گسترش تسلیحات و تقویت بنیه نظامی را به مصلحت مملکت می دانید؟
می گویند دست بالای دست بسیار است . هرچه ذخائر موشکی را بیافزایید باز هم قدرتهای دیگری هستند که امکانات و تجهیزات و صنایع آنها پیشرفته تر است و ما مجبوریم برای زدودن این کاستی دائما هزینه ها را بالا ببریم تا جائی که خیال می کنیم که مصلحت ما در آن است که از همه چیز ببُریم و به این موضوع بپردازیم؛ به عبارتی همه سرمایه ها و داشته ها را فدای جنبه های دفاعی کنیم . بنابراین به نقطه ای می رسیم که نه آب داریم و نه برق و نه بنزین و نه گاز و نه کشاورزی و نه صنعت ! از همه چیز زده ایم تا به خودکفایی نظامی برسیم که انتهایی ندارد. چرا امروز مردم این کشور، فقیرترین ملتها هستند؟ چونکه هرچه دارند به سوی انرژی هسته ای و جذب حمایتهای منطقه ای و بین المللی می شود و توجیه صلح آمیز بودن آن ! و تازه ، تکمیل پروژه های نظامی موجب وحشت جامعه و نزول اقتصاد می گردد و تورم را می افزاید و فرار سرمایه ها را در پی دارد و ناامنی روانی و اجتماعی و صنفی را می افزاید و همیشه کشور در تنش و التهاب قرار دارد .

هیچ نظری موجود نیست: