صدور حكم اوليه‌ي اعدام براي آيت الله سيد حسين كاظميني بروجردي و تعدادي از يارانش
به گزارش منابع موثق ، روز يك‌شنبه 20 خرداد ماه 1386 اولين دادگاه رسمي آيت الله كاظميني بروجردي و بيش از 80 تن از يارانش در سه شعبه از دادگاه ويژه‌ي روحانيت واقع در خيابان زعفرانيه‌ي تهران، بطور غيرعلني و بدون برخورداري از حق داشتن وكيل برگزار گرديد. بعد از تفهيم اتهامات ، حكم اوليه‌ي اعدام آيت الله بروجردي و 17 نفر ديگر از متهمين پرونده ، ابلاغ گرديد و ساير متهمين به مجازاتهاي سنگين و طولاني مدت محكوم شدند . بنابر گزارش نزديكان آيت‌الله بروجردي، اتهامات وي بيش از 30 فقره بوده كه اهم آنها عبارتند از:
1- محاربه و اقدام عليه امنيت ملي2- برگزاري سخنراني و تحريك افكار عمومي بر عليه نظام3- نامشروع خواندن "ولايت فقيه" 4- نايب وزارت اطلاعات ناميدن فقها و مراجع تقليد5- متهم كردن بنيانگزار و رهبر انقلاب به بدعت‌گذاري در دين و دروغگوئي6- ارتباط با چهره‌هاي شاخص ضدانقلاب و جاسوسي براي آنها از اوضاع داخلي كشور7- متهم كردن مسئولين بلندپايه نظام در كوتاهي نمودن نسبت به حقوق و مطالبات مردم و استفاده از واژه‌ي "ديكتاتوري ديني" به جاي "جمهوري اسلامي" در مصاحبه با راديو و تلويزيونهاي خارجي8- ساختن دين جديدي به نام "دين سنتي" 9- سوء استفاده از لباس روحانيت10- استفاده از سلاح سرد در روياروئي با مامورين قضائي و نيروهاي انتظامي و ...
بگزارش شاهدان عيني ، آيت الله سيد محمد حسين كاظميني بروجردي در حالي كه آثار ضعف جسماني و جراحات شديد بر بدنش كاملا مشهود بود و به شدت از بيماري پاركينسون رنج مي‌برد و به سختي سخن مي‌گفت، قاضي و دادستان را مخاطب قرار داده و در دفاع از خود و يارانش به اين گفتار بسنده كرد كه :
من در سالهاي 1374 و 1379 نيز به علت فعاليتهاي مستقل مذهبي كه با استقبال عمومي مواجه شده بود زنداني شدم. جرم حقيقي من مسائل سياسي و امنيتي نيست. اختلاف من با حكومت، اعتقادي ست. اين حقير بدعتي در دين ايجاد نكرده‌ام بلكه پيرو اجدادم و علمائي چون آيت الله العظمي بروجردي ، شريعتمداري و خوئي هستم كه مخالف التقاط دين و دولت بودند و "ولايت فقيه" را نوعي شرك مي‌دانستند و اتهامي بيش از اين را قبول ندارم و از دادگاه محترم مي‌خواهم امكان انتخاب وكيل و مناظره در فضاي آزاد را برايم فراهم سازد.
لازم به ذكر است آيت الله بروجردي بارها از نهادهاي بين‌المللي تقاضاي كمك كرده است،اما تا كنون اقدامي عملي جهت حمايت و احقاق حقوق وي و يارانش صورت نگرفته است . بدينوسيله به سازمانهاي مدافع حقوق بشر و خبرگزاريهاي جهاني هشدار مي‌دهيم كه تاريخ در برابر هرگونه سكوت و بي‌توجهي شما، قضاوت تلخي خواهد داشت.
22 خرداد ماه 1386 خورشيدي برابر با 12 ژوئن 2007
به گزارش منابع موثق ، روز يك‌شنبه 20 خرداد ماه 1386 اولين دادگاه رسمي آيت الله كاظميني بروجردي و بيش از 80 تن از يارانش در سه شعبه از دادگاه ويژه‌ي روحانيت واقع در خيابان زعفرانيه‌ي تهران، بطور غيرعلني و بدون برخورداري از حق داشتن وكيل برگزار گرديد. بعد از تفهيم اتهامات ، حكم اوليه‌ي اعدام آيت الله بروجردي و 17 نفر ديگر از متهمين پرونده ، ابلاغ گرديد و ساير متهمين به مجازاتهاي سنگين و طولاني مدت محكوم شدند . بنابر گزارش نزديكان آيت‌الله بروجردي، اتهامات وي بيش از 30 فقره بوده كه اهم آنها عبارتند از:
1- محاربه و اقدام عليه امنيت ملي2- برگزاري سخنراني و تحريك افكار عمومي بر عليه نظام3- نامشروع خواندن "ولايت فقيه" 4- نايب وزارت اطلاعات ناميدن فقها و مراجع تقليد5- متهم كردن بنيانگزار و رهبر انقلاب به بدعت‌گذاري در دين و دروغگوئي6- ارتباط با چهره‌هاي شاخص ضدانقلاب و جاسوسي براي آنها از اوضاع داخلي كشور7- متهم كردن مسئولين بلندپايه نظام در كوتاهي نمودن نسبت به حقوق و مطالبات مردم و استفاده از واژه‌ي "ديكتاتوري ديني" به جاي "جمهوري اسلامي" در مصاحبه با راديو و تلويزيونهاي خارجي8- ساختن دين جديدي به نام "دين سنتي" 9- سوء استفاده از لباس روحانيت10- استفاده از سلاح سرد در روياروئي با مامورين قضائي و نيروهاي انتظامي و ...
بگزارش شاهدان عيني ، آيت الله سيد محمد حسين كاظميني بروجردي در حالي كه آثار ضعف جسماني و جراحات شديد بر بدنش كاملا مشهود بود و به شدت از بيماري پاركينسون رنج مي‌برد و به سختي سخن مي‌گفت، قاضي و دادستان را مخاطب قرار داده و در دفاع از خود و يارانش به اين گفتار بسنده كرد كه :
من در سالهاي 1374 و 1379 نيز به علت فعاليتهاي مستقل مذهبي كه با استقبال عمومي مواجه شده بود زنداني شدم. جرم حقيقي من مسائل سياسي و امنيتي نيست. اختلاف من با حكومت، اعتقادي ست. اين حقير بدعتي در دين ايجاد نكرده‌ام بلكه پيرو اجدادم و علمائي چون آيت الله العظمي بروجردي ، شريعتمداري و خوئي هستم كه مخالف التقاط دين و دولت بودند و "ولايت فقيه" را نوعي شرك مي‌دانستند و اتهامي بيش از اين را قبول ندارم و از دادگاه محترم مي‌خواهم امكان انتخاب وكيل و مناظره در فضاي آزاد را برايم فراهم سازد.
لازم به ذكر است آيت الله بروجردي بارها از نهادهاي بين‌المللي تقاضاي كمك كرده است،اما تا كنون اقدامي عملي جهت حمايت و احقاق حقوق وي و يارانش صورت نگرفته است . بدينوسيله به سازمانهاي مدافع حقوق بشر و خبرگزاريهاي جهاني هشدار مي‌دهيم كه تاريخ در برابر هرگونه سكوت و بي‌توجهي شما، قضاوت تلخي خواهد داشت.
22 خرداد ماه 1386 خورشيدي برابر با 12 ژوئن 2007
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر